To dzięki jego otwartości w gmachu lubelskiego seminarium rozpoczął swe funkcjonowanie KUL. Przychodzi nam z sentymentem wspominać również osobę zmarłego przed czterema laty abp. Józefa Życińskiego, który podobnie jak bp Fulman wyznaczał nam duchowy szlak na przestrzeni lat i troszczył się o rozwój intelektualny. Wspominając wielkich pasterzy lubelskiego Kościoła, uczmy się dostrzegać słabych i zagubionych w świecie. W godzinach trudności i zniechęcenia umiejmy być świadkami Bożego piękna, idąc z praktycznym przesłaniem Ewangelii do tych, którzy źle się mają. Zapraszamy do lektury.