„Życie, o którym mówi Ewangelia, jest czymś zasadniczo bogatszym od tego, co rejestrowane jest przez ludzkie ucho i postrzegane przez ludzkie oko”

ks. prof. Stanisław Budzik, I KKCh 2000

Jednym z prelegentów I Kongresu Kultury Chrześcijańskiej był rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie i kierownik Katedry Dogmatyki na Wydziale Teologicznym PAT ks. prof. Stanisław Budzik. Nie mógł wtedy przypuszczać, że dekadę później przyjdzie mu nie tylko kontynuować dzieło kongresowe, ale też przejąć odpowiedzialność za Archidiecezję Lubelską.

W ramach swojego wystąpienia Ksiądz Arcybiskup opisywał zjawisko, które w kraju nad Wisłą miało zaledwie dziesięcioletnią historię. Rok 1991 uważany jest symbolicznie za początek Internetu w naszej Ojczyźnie. Arcybiskup przypomniał, że na świecie stworzenie globalnej sieci związane było z rozwojem technologii militarnej, gdy w trakcie zimnej wojny Amerykanie poszukiwali struktury komunikacyjnej, która pozwalałaby na zachowanie łączności z jednostkami wojskowymi.

Mimo początków z konfliktem atomowym w tle internet jako zdobycz technologiczna stał się wielką szansą dla kultury. Prelegent zwrócił uwagę na trzy ważne przełomy w przekazie wiadomości: szybkość tego procesu, przemierzanie błyskawicznie stref czasowych i granic kontynentów oraz interaktywność tej formy komunikowania się.

Pokazywał też zagrożenia związane z „przeprowadzką” z realnego świata do rzeczywistości wirtualnej. Tym realnym światem jest nie tyle życie przy wyłączonym komputerze (aberracja dziś niemieszcząca się w głowie), ale przede wszystkim życie Ewangelią. Czyż Słowo Boże nie jest nieporównywalnie bardziej skuteczne w szybkości przekazu Dobrej Nowiny, interaktywności w dialogu Boga z człowiekiem czy też w pokonywaniu czasu i przestrzeni?