Siostry Matki Teresy mieszkały w Rzymie niedaleko Koloseum. Ponoć dawniej w ich domu ktoś hodował kury. Kiedy siostry zwróciły się do władz rzymskich z pytaniem, czy nie mają jakiegoś miejsca, gdzie mogłyby zamieszkać i służyć biednym, zaproponowano im dawne kurniki. Siostry przyjęły to lokum z wdzięcznością. Tam spotkali się bp Dąbrowski z Matką Teresą.

- Kiedy przyjechaliśmy na miejsce zostaliśmy zaproszeni do skromnego pokoju, gdzie czekała na nas Matka Teresa. Pamiętam, że zrobił na mnie wrażenie uśmiech na jej twarzy i wielki pokój, który z niej emanował. Zaczęła się rozmowa biskupa z Matką - opowiada bp Ryszard.

Bp Dąbrowski powiedział, że słyszał, że Matka wybiera się do Polski.

- Tak, lecę jutro do Warszawy z czterema siostrami - usłyszał. - A czy prymas o tym wie? - zapytał biskup. - No, prymas nas zaprasza - odpowiedziała Matka. - Prymas owszem, przy okazji jakiegoś spotkania zaprosił siostry do Polski, ale nie zostały ustalone żadne konkrety. Czy siostry myślą, że prymas zwolni zakonnice, które u niego pracują i na ich miejsce przyjmie siostry? - My nigdy byśmy się na to nie zgodziły i to nie jest nasz charyzmat - wyjaśniła Matka. - Może więc warto zawiadomić prymasa o przyjeździe, by miał dla sióstr jakiś plan - przekonywał bp Dąbrowski. Wówczas Matka Teresa zwróciła się do ks. Karpińskiego z prośbą, by bardzo wyraźnie dużymi literami napisał jej po polsku telegram o treści: „Jutro przyjeżdżam z czterem siostrami. Stop. Matka Teresa z Kalkuty”. - Kiedy wręczyłem jej kartkę z taką treścią poprosiła jedną ze swych sióstr, by ją wzięła na pocztę, przepisała na blankiet telegramu i wysłała do Polski do prymasa - opowiada bp Ryszard.

Rozmowa trwała dalej. Bp Dąbrowski przekonał Matkę Teresę, by wysłała kolejny telegram tym razem do sióstr Franciszkanek Misjonarek Krzyża, które miały dom w Warszawie przy ulicy Piwnej z prośbą o przyjęcie ich na czas szukania swego miejsca w Polsce. Tak się rzeczywiście stało.

Matka Teresa z Kalkuty przyleciała do Polski wraz ze swymi czterema siostrami 3 listopada 1983 roku.

- Z dzisiejszej perspektywy cała ta sytuacja robi na mnie jeszcze większe wrażenie niż wówczas. Zazwyczaj, gdy jakaś matka generalna wysyła gdzieś swoje siostry, najpierw spisuje specjalne umowy, które gwarantują siostrom jakieś mieszkanie i pensje na utrzymanie. Tu nic podobnego nie miało miejsca. Matka zawierzała wszystko Bogu, posyłała swoje siostry, jak przykazał Jezus w Ewangelii „bez płaszcza i trzosa” wierząc, że otrzymają wszystko, co będzie im potrzebne. Tak się rzeczywiście stało - podkreśla bp Ryszard Karpiński.

W Polsce początkowo zaproponowano siostrom, by dołączyły do jakiegoś zgromadzenia, które prowadzi domy dla ubogich lub chorych, ale Matka Teresa nie chciała. Od początku prosiła, by siostry mogły iść na ulice i tam służyć tym, których znajdą w potrzebie. Tak było od samego początku istnienia zgromadzenia. Obecnie około 4000 sióstr posługuje najbiedniejszym z biednych w różnych krajach na całym świecie.