Niektórzy przenosili swoje domy i gospodarstwa za rzekę, inni ukrywali dzieci u dalszej rodziny, pozostali myśleli, że to tylko niepotrzebna panika. Rzeczywistość okazała się brutalna. Był straszliwy mróz. Wszędzie mnóstwo śniegu. 25 stycznia 1943 r. mieszkańców wsi Dziesiąta obudziły niemieckie okrzyki, walenie do drzwi kolbami karabinów i ujadanie psów. Świat, który znali, przestał istnieć. A jeszcze do niedawna hodowali świnie, krowy, mieli konie. Nie byli biednymi chłopami. Wieś osadzona była na ok. 220 ha ziemi. Każde gospodarstwo posiadało zabudowę i sprzęt do uprawy roli.