To był znak tamtych czasów – mówi proboszcz ks. Eugeniusz Szymański. – Dziś chyba niewielu przyszłoby pracować społecznie. Parafia została erygowana 4 czerwca 1983 r. Początkowo liczyła prawie 12 tys. osób. Choć ludzie mieszkali w tych samych blokach, bardzo często się nie znali. Często po raz pierwszy ze sobą rozmawiali przy budowie kościoła, rodziły się prawdziwe przyjaźnie. Wszystkie prace niewymagające szczególnych umiejętności i większość robót fachowych wykonywali bezinteresownie mieszkańcy parafii. Dawało im to satysfakcję i świadomość budowy pomnika ich religijności dla przyszłych pokoleń. – Do dziś wielu z nich pamięta, co dokładnie robili – opowiada proboszcz. – Niektórzy, niestety, poszli już po nagrodę do Pana. W czerwcu 2010 r. z parafii Miłosierdzia Bożego została wydzielona nowa wspólnota – bł. ks. J. Popiełuszki. Odeszło 5 tys. wiernych. Aktualnie na terenie parafii jest zameldowanych prawie 11 tys. osób. – Faktycznie mieszka ich tu znacznie mniej – mówi ks. Eugeniusz. – Część przeniosła się na nowe osiedla Lublina. Dużo ludzi wyjechało na emigrację zarobkową. To smutne zjawisko powoduje rozbijanie rodzin.

Rozmodleni...

Mimo wyludnienia istnieje 41 kół Żywego Różańca dorosłych. Wśród wspólnot parafialnych działają również: KŻR dzieci, ministranci, lektorzy, harcerze, KSM, oaza młodzieżowa i oaza rodzin Ruchu Światło–Życie, grupa charytatywna, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, Koło Przyjaciół Radia Maryja, Legion Maryi, Akcja Katolicka, Apostolat Maryjny, grupa rodzinna „Al Anon”, Kółka Komunii Wynagradzającej, Apostolat „Margaretka”, schole dziecięca i młodzieżowa oraz chór dorosłych, koło misyjne dzieci, Dzieci Maryi. Od 15 lat w uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny około 200 osób podejmuje dzieło duchowej adopcji dziecka poczętego. Jest też rzadko spotykana grupa duszpasterska – Klub Platynowej Młodości. To starsi ludzie, którzy systematycznie, raz w miesiącu, spotykają się w jednej z sal parafialnych na modlitwie i rekreacji. – Zawsze rozpoczynają Koronką do Bożego Miłosierdzia – podkreśla ks. Eugeniusz. – Później organizują sobie popołudnie przy kawie, herbacie, rozmawiając i śpiewając. Klub Platynowej Młodości także razem pielgrzymuje i raz w miesiącu odprawia Drogę Krzyżową.

… i wrażliwi

– Od początku istnienia parafii na każde święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy przygotowujemy paczki żywnościowe dla potrzebujących – wspomina proboszcz. – Ludzie przynoszą nie to, co im zbywa, ale pięknie zapakowane, zawsze pełnowartościowe produkty. Cieszę się, że wykazują taką wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka. Dzięki tej działalności około stu rodzin co roku może przeżywać święta bez obaw. Z wielkim oddaniem w parafii pracują siostry ze Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej. Ich rolę proboszcz określa jako „nie do przecenienia!”. Pracują w szkole, kuchni, w kościele oraz kancelarii.