Ks. Rafał Pastwa: Niedawno można było usłyszeć Pani wyjątkowy koncert na KUL. Dało się zauważyć, jak ożywiła się Pani, śpiewając po polsku i ukraińsku.

Olga Pasiecznik: To dla mnie wielki zaszczyt móc wystąpić z recitalem przed publicznością, która przyszła specjalnie posłuchać takiej muzyki. Kiedy śpiewam po polsku lub po ukraińsku, czuję się wyjątkowo. To są języki, w których mówię najlepiej, w których mogę myśleć, a to jest ważne, gdyż proces ten pobudza w artyście ten rodzaj wyobraźni, którą przenosi się potem na swój głos.

Wykonała Pani utwory Mozarta, Ravela, Schuberta, Szymanowskiego i Łysenki. To były kompozycje bazujące na muzyce ludowej.

Muzyka ludowa ma swoje prawa, nawet jeśli jest w pewien sposób opracowana przez kompozytorów klasycznych. Każdy z kompozytorów musiał być zainspirowany pieśnią ludową, bez upiększeń. Dlatego śpiewając muzykę ludową, staram się ją zbliżyć najbardziej do oryginału i szukać w niej inspiracji, które posłużyły jej twórcom.