Lublin, Piaski i Wąwolnica – najważniejsze miejsca zgromadzenia sióstr kapucynek Najświętszego Serca Jezusowego. Pierwszy był Lublin. To tu w 1987 r. przyjechały z Włoch trzy siostry. Natychmiast rozpoczęły naukę języka polskiego na KUL i posługę w duszpasterstwie młodzieży w parafii kapucynów na Poczekajce. Zakonnice najpierw mieszkały w domu akademickim KUL, potem na stancji, by w końcu w 1990 r. trafić do swojego zakonnego domu, którym stał się budynek przy ul. Romanowskiego 1. Już po kilku miesiącach do tego domu trafiło pierwsze dziecko, a potem kolejne. Zgodnie z założeniami zgromadzenia, w 1995 r. dom sióstr kapucynek stał się Domem dla Dzieci im. Matki Weroniki.

Odnalezione drogi

Są młode, wesołe. Jeszcze nie tak dawno wiele z nich prowadziło zwyczajne życie. Nie zamierzały być zakonnicami. Jedne były zakochane, inne miały stałą pracę i własne mieszkanie. Przyszedł jednak moment, w którym każda z nich zapytała: „Panie, co chcesz, abym czyniła”. Pan każdą powołał na swój sposób.