Kościół, wspólnota, rozmowy o Bogu były w ich życiu czymś zwyczajnym. Nie znaczy to jednak, że bliskie osobiste relacje z Panem Bogiem zrodziły się same.
Do tego trzeba świadomej decyzji, a tego długi czas w życiu nie było. Dopiero śmierć córeczki sprawiła, że wszystko prawdziwie oddali Jezusowi. Świadectwo Asi i Mikołaja o codziennym życiu, chwytaniu się różańca i małych cudach przytaczamy w tym numerze Gościa. Piszemy też o planach nowego rektora kościoła św. Piotra w Lublinie, o najstarszej Polce, która mieszka właśnie w Lublinie, a także o tym, co znaczy być szafarzem. Zapraszam do lektury.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.