Zostali straceni po przyspieszonych wyrokach wydanych przez komunistów

W więzieniu na Zamku w Lublinie 27 stycznia 1947 r. została przeprowadzona ostatnia większa egzekucja na polskich więźniach politycznych.

Oddział Antoniego Kopaczewskiego "Lwa", Zdzisław Dąbrowski "Senator" w drugim rzędzie - pierwszy od lewej. IPN

  Protokół wykonania kary śmierci na Janie Gajosie "Wichrze". IPN

Jak informuje Dawid Florczak z lubelskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej, tego dnia stracono czterech żołnierzy WiN, a także dwóch członków UPA skazanych wyrokami Wojskowego Sądu Rejonowego w Lublinie.

- Egzekucja ta wpisuje się w szereg innych działań represyjnych, podejmowanych przez komunistów na terenie całego kraju w okresie wyborów do Sejmu Ustawodawczego oraz poprzedzającym bezpośrednio amnestię z 22 lutego 1947 r. Pomiędzy grudniem 1946 a lutym 1947 r. na mocy wyroków orzeczonych przez WSR w Lublinie stracono 29 osób, z czego 20 zostało zamordowanych na terenie powiatów Włodawa, Sokołów Podlaski i Bielsk Podlaski po przyspieszonych procesach organizowanych przy grupach operacyjnych UB-KBW - czytamy w komunikacie IPN.

Między godziną 17.20 a 18.55 od kul plutonu egzekucyjnego dowodzonego przez sierż. Józefa Baranika z WBW-Lublin śmierć ponieśli:

• Zdzisław Dąbrowski „Senator” (1921-1947), żołnierz oddziału Antoniego Kopaczewskiego „Lwa” ze zgrupowania mjr. „Zapory”, aresztowany 7 października 1946 r. przez PUBP w Krasnymstawie, skazany 15 stycznia 1947 r. przez WSR w Lublinie na rozprawie w trybie doraźnym na karę śmierci.
• Jan Gajos „Wicher” (1924-1947), współpracownik oddziału WiN Leona Taraszkiewicza „Jastrzębia”, aresztowany 12 sierpnia 1946 r. przez PUBP w Lubartowie, skazany 17 stycznia 1947 r. przez WSR w Lublinie na rozprawie w trybie doraźnym na karę śmierci.
• Marian Pomorski „Marianek” (1926-1947), żołnierz oddziału Stanisława Łukasika „Rysia” ze zgrupowania mjr. „Zapory”; aresztowany 15 stycznia 1947 r. przez PUBP w Lublinie, skazany 17 stycznia 1947 r. przez WSR w Lublinie na rozprawie w trybie doraźnym na karę śmierci.
• Stanisław Pyc „Gałązka” (1925-1947), żołnierz oddziału Jana Szaliłowa „Renka” ze zgrupowania mjr. „Zapory”, aresztowany 12 listopada 1946 r. przez PUBP w Lublinie, skazany 16 stycznia 1947 r. przez WSR w Lublinie na rozprawie w trybie doraźnym na karę śmierci.

Ciała zamordowanych wywieziono na cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Unickiej w Lublinie i pogrzebano w nieoznaczonym miejscu.