Szczęść Boże. Oglądając ten film na początku dostałem pewnego zawodu. Wydawał mi się może to słowo zabrzmi nieadekwatnie, ale dość płytki, bezwartościowy. Jednak po dłuższym namyśle zobaczyłem jaka głębia tkwi w prostocie tego filmu. Historia Idy jest wręcz banalna. Tutaj nie ma nic nadzwyczajnego. Jednak mamy w tym filmie bardzo wyraźne zestawienie człowieka wierzącego i niewierzącego. Ciotka i Ida są bardzo blisko siebie, dlatego ten obraz staje się coraz bardziej wyraźny. Szczególnie warto przyjrzeć się cierpieniu właśnie ciotki. Ludzie mówią, że to jest próba wybielenia stalinowskich zbrodniarzy. Bzdura totalna! To jest przybliżenie na cierpienie człowieka niewierzącego, obłąkanego.

Poruszyłem tylko jeden wątek, bo o tym filmie można by napisać bardzo szczegółową pracę. Ksiądz skupił się na Idzie i ocenił to bardzo trafnie, jednak pełnia przekazu każe również skupić się na ciotce. Wtedy zobaczymy to dzieło. Dzieła, które z pewnością jest jednym ze świadectw wiary w Jezusa Chrystusa.

Dodam jeszcze od siebie ostatnią refleksję. To jest film wymagający. Nie każdy dostrzeże jego piękno, ale też nie każdy ma dar rozumowania sztuki. Dlatego jeżeli uważasz, że ten film ma na celu przypisać Polakom gębę antysemitów czy wybielić stalinowską prokurator, to znaczy, że go nie rozumiesz. I jeszcze jedno, najważniejsze. Jeżeli nie oglądałeś to masz absolutny ZAKAZ wypowiedzi na ten temat.

Pozdrawiam i dziękuję Księdzu za ciekawy artykuł. Z Panem Bogiem.

Kłamstwo (w nawet najpiękniejszym - pobudzającym wrażliwość - opakowaniu), kłamstwem pozostaje.

@zaniepokojony1
To Pan nie zrozumiał tego filmu. A teraz możemy co najwyżej podpisać protokół rozbieżności.
Tyle na ten temat (nie w temacie!).

P.S.
Pamięta Pan "Spartakusa" z Kirkiem Douglasem? To był film ahistoryczny - tym niemniej, nigdy nie ośmieliłbym się nazwać jego fabuły absurdalną. Podobnie jest np. z naszymi "Krzyżakami" albo "Braveheart'em" Mela Gibsona - fabuła niewiele ma wspólnego z rzeczywistością historyczną, ale jednocześnie nie przeczy rzeczywistości historycznej - jest to historia wiarygodna, ponieważ różne jej elementy mają zaczepienie w wydarzeniach , które miały miejsce, również idee, które te filmy propagują mają zaczepienie w rzeczywistości.
Ida jest od tej rzeczywistości oderwana, a przez to absurdalna. Proszę podać choćby jeden przykład kata w todze, który zachował się podobnie, oraz polskiego mordercy Żydów, który również zachowuje się tak zupełnie niewiarygodnie. Choćby jeden taki przykład!
P.S. O potrzebie wiarygodności w tym sensie pisał choćby wybitny twórca baśni/fantasy, J.R.R. Tolkien. Bez owej wewnętrznej spójności i wiarygodności - nawet zupełnie fantastyczna historia - będzie tylko absurdem, a nie subkreacją.