Kopie wszystkich koronowanych obrazów i figur z lat 1717-1796 wraz ze spisami cudów i łask, opisem uroczystości koronacyjnych, a także zbiory kazań wygłoszonych w czasie oktawy koronacji można zobaczyć w Bibliotece KUL na wystawie poświęconej koronacjom cudownych wizerunków Matki Bożej w okresie staropolskim. Ekspozycję przygotowano w 300. rocznicę koronacji obrazu jasnogórskiego.

8 września 1717 roku odbyła się pierwsza poza granicami Italii uroczysta koronacja obrazu, dokonana za zgodą papieską przez biskupa Krzysztofa Antoniego Szembeka koronami ofiarowanymi przez papieża Klemensa XI (1700-1721).

W okresie staropolskim przeprowadzono 28 takich koronacji w tym trzy w ośrodkach unickich.

Były to spektakularne uroczystości, z bogatą oprawą artystyczną, dla których specjalnie budowano bramy tryumfalne.

W czasie uroczystości strzelano z armat, urządzano iluminacje i pokazy fajerwerków. Świętowano zwykle przez całą oktawę, w czasie której wygłaszane były panegiryki i specjalnie przygotowane na tę okazję kazania.

Zwyczaj koronacji należy do tradycji, która przetrwała do naszych czasów. Jest najwyższą formą czci, potwierdzającą królewską godność Maryi, którą Jan Kazimierz obrał na Królową Korony Polskiej, składając śluby w 1656 r. w katedrze lwowskiej.