W każdą środę podczas Mszy św. o godz. 19.00, poczynając od 9 maja, w kościele akademickim KUL będą głoszone kazania ze słowem papieża Franciszka. Kaznodzieją będzie najlepszy znawca papieża Bergoglio na Lubelszczyźnie – czyli o. Rafał Sztejka SJ, duszpasterz akademicki i znawca mediów. Jezuita będzie odkrywał bogactwo najnowszej adhortacji Ojca świętego Franciszka; „Gaudete et exultate” o powołaniu do świętości w świecie współczesnym. Wydarzenie organizowane przez Duszpasterstwo Akademickie KUL i nosi nazwę „Franciszkowy GPS”.

Papież Franciszek daje wiele praktycznych, bezpośrednich porad dotyczących codziennej troski o świętość.

„Również chrześcijanie mogą stać się częścią sieci przemocy słownej, tworzonej za pośrednictwem internetu i na różnych forach lub przestrzeniach wirtualnej wymiany opinii. Nawet w mediach katolickich może dojść do przekroczenia granic, tolerowania obmowy i oszczerstwa, i wydaje się, że szacunek dla reputacji innych osób nie jest ujęty w jakiekolwiek normy etyczne. W ten sposób powstaje niebezpieczny dualizm, ponieważ w tych przestrzeniach padają słowa, które nigdy nie byłyby tolerowane w życiu publicznym, i usiłuje się w nich zrekompensować własne niezadowolenie, z wściekłością realizując chęć zemsty. Znamienne, że czasami, chcąc bronić innych przykazań, całkowicie pomijane jest ósme: „Nie mów fałszywego świadectwa” i bezlitośnie niszczony jest wizerunek bliźnich. To pokazuje, że język pozbawiony wszelkiej kontroli staje się »przestrzenią zła« i »sam trawiony ogniem piekielnym rozpala krąg życia« (por. Jk 3, 6)”.

W innym miejscu adhortacji papież pisze: „Święty jest zdolny do życia pełnego radości i poczucia humoru. Nie tracąc realizmu, oświeca innych pozytywnym i pełnym nadziei duchem. Bycie chrześcijanami jest »radością w Duchu Świętym« (Rz 14,17) ”.

W numerze 144. i 145. Papież Franciszek pisze o tym, że na świętość wpływają drobne, codzienne szczegóły. Nie tylko rzeczy wielkie, głośne i donośne. „(…) Życie wspólnotowe, czy to w rodzinie, w parafii, we wspólnocie zakonnej czy w jakiejkolwiek innej, składa się z wielu drobnych codziennych szczegółów. Na tym polegało życie świętej wspólnoty, jaką tworzyli Jezus, Maryja i Józef, w której w sposób modelowy odzwierciedlało się piękno jedności trynitarnej. To samo miało miejsce w życiu wspólnotowym, jakie prowadził Jezus ze swoimi uczniami i ludźmi prostymi. Pamiętajmy, jak Jezus zachęcał swoich uczniów, by zwracali uwagę na szczegóły. Drobny szczegół, że na uczcie weselnej zaczęło brakować wina. Drobny szczegół, że zabrakło jednej owcy. Drobny szczegół, że wdowa złożyła w ofierze dwa pieniążki. Drobny szczegół posiadania zapasu oleju do lamp na wypadek, gdyby oblubieniec się opóźniał. Drobny szczegół, aby zapytać uczniów, ile mają chlebów. Drobny szczegół przygotowania żarzących się węgli, a na nich ryb, gdy czekał na uczniów o świcie”.