Złoty jubileusz kapłaństwa

ks. Rafał Pastwa

publikacja 17.06.2018 06:37

Księża, którzy 50 lat temu przyjęli święcenia w archikatedrze lubelskiej dziękowali Bogu i ludziom. Gdy wstępowali do seminarium lubelskiego, rozpoczynał się Sobór Watykański II.

Złoty jubileusz kapłaństwa Złoci jubilaci z biskupami w archikatedrze lubelskiej ks. Rafał Pastwa /Foto Gość

Święcenia prezbiteratu 16 czerwca 1968 r. z rąk bp. Piotra Kałwy przyjęli: ks. Wiesław Bielaszewski, ks. Józef Bucior, ks. Jan Zdzisław Ciżmiński, ks. Andrzej Kałamarz, ks. Tadeusz Klej, ks. Czesław Krakowiak, ks. Włodzimierz Kwietniewski, ks. Ryszard Lis, ks. Ludwik Madej oraz nieżyjący już ks. Mieczysław Bochyński, ks. Zygmunt Karp, ks. Jerzy Ryss, ks. Henryk Zmysłowski.

Zanim rozpoczęła się Msza św. dziękczynna w archikatedrze, jubilaci zeszli do krypt, aby modlić się za zmarłych biskupów: Piotra Kałwę i Józefa Życińskiego. Złożyli również kwiaty na ich sarkofagach.

Liturgii jubileuszowej przewodniczył abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski. Koncelebrowali księża jubilaci oraz biskupi: Mieczysław Cisło, Ryszard Karpiński oraz Artur G. Miziński, sekretarz generalny KEP. W homilii abp S. Budzik nawiązał do Chrystusa głoszącego Królestwo Boże. Podkreślał również liczne cuda Bożej łaski w świecie, który może się na pierwszy rzut oka wydawać grzeszny i zły. Zwracając się do księży jubilatów podziękował im za pięćdziesiąt lat pracy w winnicy Pańskiej, w diecezji lubelskiej, zamojsko-lubaczowksiej, w kraju i za granicą. – Dzisiaj śpiewamy razem z wami pełen wdzięczności Magnificat za pół wieku waszej posługi kapłańskiej – podkreślił.

Po modlitwie po Komunii podziękowanie w imieniu całego rocznika księży jubilatów wyraził ks. prof. Czesław Krakowiak. Podkreślił za Janem Pawłem II, że powołanie do kapłaństwa jest darem i tajemnicą. Zauważył, że darem jest rodzina, ojciec i matka, rodzeństwo, dobra szkoła, parafia, uniwersytet, a w przypadku jubilatów - ukochany Katolicki Uniwersytet Lubelski.

Ks. prof. Krakowiak zauważył, że tuż po ich wstąpieniu do seminarium duchownego w Lublinie, bo 11 października 1962 r., rozpoczął się Sobór Watykański II, na który wybrał się również bp. Piotr Kałwa z Lublina. Przemawiający zaakcentował, że jako klerycy bacznie obserwowali obrady i postanowienia soborowe oraz z wielkim entuzjazmem przyjmowali kolejne dokumenty soboru.

Złożył wyrazy wdzięczności i uznania papieżom Soboru Watykańskiego II: św. Janowi XXIII, proboszczowi świata, i bł. Pawłowi VI. Podkreślał również znaczenie wyboru kard. Karola Wojtyły na papieża. Zwracał uwagę, że ich udziałem było także doświadczenie narodzin pierwszej „Solidarności” i mroczne doświadczenia stanu wojennego. – Dziękujemy dziś za wolną Polskę, za wolny Kościół w Polsce, za to, że mamy media katolickie. To wszystko dokonało się za naszego życia – mówił ks. Krakowiak.

Podziękował obecnemu pasterzowi diecezji abp. Stanisławowi Budzikowi, obecnym na Mszy św. biskupom, rodzinom i przyjaciołom oraz proboszczowi archikatedry – ks. prał. Adamowi Lewandowskiemu. Poprosił również o modlitwę w intencji jubilatów. Oddał księży emerytów opiece Matki Bożej.