Pierwszy pełnił wtedy funkcję rektora, drugi prorektora KUL. Było to dokładnie czterdzieści pięć lat temu. – Pomysł był skierowany wtedy głównie do środowisk polonijnych, choć nie tylko. Chodziło o umożliwienie ludziom z polskimi korzeniami z USA i Kanady przyjazdu do Polski, aby mogli uczyć się języka i kultury. Wydarzenia, takie jak szkoła letnia czy kurs języka polskiego, zwalniały z wielu formalności – wyjaśnia Cezary Ruta, kierownik dydaktyczny Szkoły Języka Polskiego na KUL. Z biegiem lat zaczęły przyjeżdżać do Lublina osoby, które nie miały polskich korzeni, a język był im potrzebny do pracy czy kontaktów rodzinnych. – Stąd pojawiły się zmiany programowe. Niegdyś było więcej wycieczek i programu folklorystycznego, obecnie największy nacisk kładziemy na naukę języka polskiego i prezentowanie polskiej kultury – dopowiada C. Ruta.