Ks. Piotr Drozd: Liczą się małe zwykłe rzeczy

Agnieszka Gieroba Agnieszka Gieroba

publikacja 24.11.2019 08:00

O parafii Oleśniki - choć jest położona nieco na uboczu od drogi z Lublina do Chełma - nie można powiedzieć, że to boczny tor. Przeciwnie, aktywności tej małej wspólnocie można pozazdrościć

Ks. Piotr Drozd pookazuje relikwie świętych odnalzione w parafii. Ks. Piotr Drozd pookazuje relikwie świętych odnalzione w parafii.
Archiwum parafii

Parafia Matki Boskiej Częstochowskiej w Oleśnikach niedawno skończyła 35 lat. Nie ma więc za sobą wiekowej historii, która od pokoleń łączyłaby wiernych, a jednak ludzie czują się z tym miejscem związani.

– Nasza parafia obejmuje tylko jedną miejscowość, właśnie Oleśniki liczące niecały 1000 mieszkańców, więc większość ludzi zna się przynajmniej z widzenia. To oni przed laty wraz z ks. Mieczysławem Bochyńskim angażowali się w budowę tego kościoła – mówi ks. Piotr Drozd proboszcz parafii.

Wraz z powstaniem parafii zaczęła się także praca duszpasterska.

– Jak otwarci na różne propozycje kapłańskie byli od początku ludzie świadczy fakt, że odbywały się tutaj 15-dniwe rekolekcje oazowe, co w latach 80. oznaczało, że mieszkańcy przyjmowali na nocleg do swoich domów uczestników rekolekcji. Kiedy budowano kościół to też z myślą, by służył nie tylko liturgii, ale i katechezie i różnym wspólnotom. Zagospodarowano piwnicę na sale spotkań, toalety, nawet na mieszkanie dla księdza. To wszystko świadczy, że od zaistnienia tej parafii był pomysł na duszpasterstwo i pragnienie zaangażowania ludzi w różne dzieła – mówi ks. Piotr.

Mieszkańcy mówią, że Oleśniki to dobre miejsce do życia. Na miejscu jest nie tylko kościół, ale i szkoła z oddziałem przedszkolnym, w których łącznie uczy się 88 dzieci.

– Cieszy fakt, że w tak stosunkowo niewielkiej osadzie nie brakuje dzieci. Z radością uczę katechezy i poprzez najmłodszych staram się także docierać do starszych – podkreśla kapłan.

Odkąd dwa lata temu zaczął pracę w tej wspólnocie doświadczył wiele życzliwości od mieszkańców.

– Zacząłem od tego, że zaprosiłem wszystkich do domu parafialnego. Podkreślam, że miejsce w którym mieszkam to nie plebania, ale właśnie dom parafialny, który ma służyć całej naszej wspólnocie. Kiedy się wprowadziłem i pomalowałem ściany, ogłosiłem w niedzielę, że wszystkich chętnych zapraszam, by zobaczyli jak mieszka ich proboszcz, napili się za mną kawy i w ten sposób mogliśmy lepiej się poznać. Tak zaczęły się systematyczne spotkania z wiernymi w domu parafialnym. W soboty zapraszam dzieci, byśmy wspólnie spędzili przedpołudnie. Przygotowuję katechezę dla nich, ale także gry i zabawy, no i oczywiście cukierki. Sam wychowałem się w oazie i wiem jaką wartość mają spotkania które łączą Boże sprawy z dobrą zabawą – śmieje się ks. Piotr.

Starsi zapraszani są do wspólnego oglądania wartościowych filmów i dyskusji o nich.

– Bycie duszpasterzem to nawiązywanie relacji z ludźmi, życie ich codziennymi sprawami, służba w potrzebie. Mam nadzieję, że dzięki takim różnym spotkaniom wierni wiedzą, że zawsze mogą przyjść porozmawiać jeśli mają taką potrzebę – podkreśla proboszcz.

Z myślą o małżeństwach w parafii odbyła się randka małżeńska. Na plebanii przygotowano podwójne miejsca, na których mógł zasiąść mąż z żoną, coś słodkiego na przekąskę i w ten sposób, po obejrzeniu wspólnie filmu o tematyce małżeńskiej, można było poczuć się jak w czasach narzeczeńskich, a przy okazji porozmawiać o tym, co w danym małżeństwie ważne.

Niedawno okazało się, jak Boża Opatrzność przygotowywała Oleśniki na powstanie parafii.

– Kiedy przyszedłem tutaj słyszałem, że gdzieś są relikwie św. Antoniego. Zaczęliśmy szukać. Na terenie parafii w 1949 roku postawiono przydrożną kapliczkę z ołtarzem, gdzie można było przy różnych okazjach odprawiać Mszę św. Wówczas w każdym ołtarzu umieszczano portatyl, do którego wkładano relikwie świętych. Pomyśleliśmy, że tam trzeba sprawdzić. Napis na portatylu głosił, że są tu relikwie św. Mariana i św. Antonina. Obaj to męczennicy z I wieku. Wydobyliśmy te relikwie i umieściliśmy w relikwiarzach. Sprawdzając informacje o tych świętych odkryliśmy, że wspomnienie św. Mariana przypada pod koniec kwietnia, a św. Antonina pod koniec września. Daty te pokrywają się z erygowaniem parafii i konsekracją kościoła. To zbieżność, o której wcześniej nikt nie wiedział, a dla nas szczególny znak działania Opatrzności Bożej – cieszy się proboszcz.