Drukuj
Żywy organizm miasta i pamięci
Lubelska starówka wyglądała wtedy zupełnie inaczej. Można było dostrzec tu podniszczone kamienice i pejzaż, który wypełniał wyrwę po świecie, który zniknął niemal w jednej chwili. Był rok 1990, gdy narodził się Teatr NN.
▲ Joanna Zętar w Bramie Grodzkiej od strony Zamku.
ks. Rafał Pastwa /Foto Gość
Premiera sztuki „Wędrówki niebieskie” odbyła się w Bramie Grodzkiej, która była bramą do nieistniejącego miasta żydowskiego. Jednym z założycieli alternatywnego teatru był Tomasz Pietrasiewicz, który zetknął się z nieznaną mu historią Lublina. Od tamtego czasu miejsce to stanowi przestrzeń zachowywania pamięci i utrwalania śladów osób tworzących żywy złożony miejski organizm. W 1998 roku decyzją Rady Miasta Lublina został utworzony Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”.
Dostępne jest 10% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.