W jednym z klasztornych korytarzy stoi skrzynia. Jest solidnej roboty, kuta i zamknięta. Klucz do niej zaginął dawno temu, nawet nie wiadomo, kiedy to było. Fakt, że ma kilkaset lat i nie da się jej otworzyć, czyni ją jeszcze bardziej tajemniczą. Skąd się wzięła, jakie było jej przeznaczenie, a przede wszystkim co stanowiło jej zawartość, próbowali dociekać kolejni proboszczowie kościoła pw. Nawrócenia św. Pawła w Lublinie.

− Niektórzy sądzą, że to legendarny skarb z opowieści związanej z początkiem tego kościoła, kiedy to w cudowny sposób znalazła się skrzynia pełna złota, za które bernardyni zbudowali kościół i klasztor – mówi ks. Cezary Kowalski, obecny proboszcz.

Jeden z jego poprzedników prześwietlił nawet skrzynię, nie chcąc jej rozcinać, bo sama w sobie jest cennym zabytkiem, by przekonać się, co jest w środku. Według aparatury wnętrze jest puste. W związku z tym tajemnicza i wciąż zamknięta skrzynia czeka cierpliwie na odnalezienie klucza.