Charków to wielkie miasto, w którym przed wojną mieszkało 1,7 mln mieszkańców. Diecezja charkowska obejmuje blisko 800 km kw. Katolicka katedra i kuria biskupia znajdują się w centrum miasta. Wciąż stoją, choć ks. Wojtek Stasiewicz nie wie, co będzie jutro czy za kilka dni.

− Wszystko jest możliwe i choć wojna trwa już dwa miesiące, do bombardowania i dźwięku alarmów nad miastem nie można się przyzwyczaić − mówi kapłan. Gdy Rosja zaatakowała Ukrainę, ks. Stasiewicz był w Odessie na spotkaniu dyrektorów diecezjalnych Caritas. To tam odebrał pierwszy telefon z Polski, ze swojej rodzimej diecezji. − Zadzwonił do mnie abp Stanisław Budzik z pytaniem, gdzie jestem, jak się czuję i jak można mi pomóc. Wtedy jeszcze nic konkretnego nie mogłem powiedzieć, ale usłyszałem zapewnienie, że diecezja lubelska będzie udzielać wsparcia. Tak jest nieustannie. Dary, które do nas przyjeżdżają, także z Lublina, pomagają tysiącom ludzi przetrwać − mówi ks. Wojciech.