Wtym roku Dzień Życia Konsekrowanego obchodzony był po raz 28. Ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w 1997 r. stał się okazją do spotkań i modlitwy tych, którzy oddali swoje życie Panu Bogu. W Lublinie wszystkie osoby życia konsekrowanego zostały zaproszone na wspólną Eucharystię, której przewodniczył metropolita lubelski abp Stanisław Budzik.

W homilii arcybiskup podkreślił, że przychodzimy dziś do świątyni na spotkanie ze Światłem, które w ciemnościach świeci, ze Światłem, które zajaśniało ludzkości i oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Tym Światłem, jak zaznaczał biskup, jest Jezus Chrystus – Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. – Wsłuchujemy się w słowa Ewangelii, która ukazuje nam obok Jezusa Maryi i Józefa także dwoje ludzi w podeszłym wieku: Symeona i Annę. To oni nas reprezentują na spotkaniu ze Światłością świata – mówił hierarcha.

Arcybiskup zwrócił też uwagę, że to ci starsi ludzie prezentują radość, na którą wielu z nas dziś nie stać. – Martwimy się byle czym, nie wierzymy, że człowiek i świat wokół nas się zmieniają, tak jakbyśmy nie wierzyli, że Jezus jest naszym światłem i zbawieniem, tak jakbyśmy wątpili, że Jego miłość jest większa niż nasza słabość – mówił. – Gdy patrzymy na Symeona i Annę, rodzi się w nas pytanie: skąd się brała w sercach tych ludzi taka wielka moc? Odpowiedź daje nam Ewangelia, która charakteryzuje życie obojga. Oni trwali na modlitwie przed Bogiem, z nadzieją wyczekiwali pociechy, otwierali się na działanie Bożego Ducha.

Zwracając się do osób konsekrowanych zgromadzonych w archikatedrze, metropolita podkreślał, że pójść za Jezusem znaczy zostawić dotychczasowy sposób życia. – I chodzi nie tylko o pozostawienie domu rodzinnego – zaznaczył. – Koniecznym warunkiem pójścia za Jezusem jest odejście od siebie i własnego „ja” – przekonywał abp Stanisław.

W archidiecezji lubelskiej działa wiele domów zakonnych, zarówno takich, gdzie siostry prowadzą życie kontemplacyjne, jak i tych, gdzie czynnie posługują w parafiach, szpitalach czy domach pomocy, prowadzą szkoły i przedszkola.