Linie komórkowe pozyskane z tkanek abortowanych płodów wykorzystane do produkcji szczepionek:
Acambis 1000 (ospa) Acambis — MRC5
Avaxim (WZW A) Pateur Merieux — MRC5
Biavax (świnka, różyczka) Merck — RA273, WI-38
Ervevax (różyczka) Smithkilne Beecham — MRC5
Havarix (WZW A) Smithkilne Beecham — MRC5
Imovax HDCV, DCO (wścieklizna) Pasteur Merieux Connaught — MRC5
Meruvax II (różyczka) Merck — RA273, WI-38
MMR II (odra, świnka, różyczka) Merck Sharp & Dohme — WI-38
MR VAX (odra, różyczka) Merck — RA273, WI-38
Poliovax (polio, OPV) MRC5
Priorix (odra, świnka, różyczka) Smithkline Beecham — MRC5
Proquad (mmr, ospa) Merck — RA273, WI-38, MRC5
Twinrix (WZW A i B) GSK — MRC5
VAQTA (WZW A) MSD — MRC5
Varivax (ospa wietrznaa) MSD — WI-38
Zostavax (półpasiec) Merck — MRC5, WI-38

Badano pawiany, które są podatne na krztusiec i przechodzą go podobnie jak ludzie. Pawiany podzielono na dwie grupy, jedna została zaszczepiona a druga nie. Następnie obie grupy zostały wystawione na działanie bakterii krztuśca. Zrobiono coś czego nie można było dokonać eksperymentalnie na ludziach, ale dostarczyło istotnych danych. Zgodnie z oczekiwaniami pawiany, które nigdy wcześniej nie zostały zainfekowane złapały krztuśca i zostały skolonizowane przez jego bakterie przez maksymalnie 38 dni. Pawiany, które zostały uprzednio zaszczepione zostały również skolonizowane przez bakterie krztuśca po ekspozycji przez okres 42 dni – a więc dłużej niż pawiany z grupy nieszczepionych.
Acellular pertussis vaccines protect against disease but fail to prevent infection and transmission in a nonhuman primate model.; Proc Natl Acad Sci U S A. 2014 Jan 14;111(2):787-92. https://szczepienia.wybudzeni.com/2017/04/07/leczenie-krztusca-witamina-c/

„Porównaliśmy 277 dzieci, w wieku od 4 do 12 lat, które miały pozytywny wynik w badaniu PCR na krztusiec (…) Ochrona [przeciwciała] przed krztuścem zanikła w ciągu 5 lat od piątej dawki DTaP.” – Waning protection after fifth dose of acellular pertussis vaccine in children.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22970945
„Szósta dawka bezkomórkowej szczepionki przeciw krztuścowi wraz z anatoksyną tężcową i zredukowanym toksoidem błoniczym (Tdap) została zalecona w 2005 roku dla młodzieży i dorosłych…. Ochrona indukowaną szczepionką TdaP słabnie w ciągu od 2 do 4 lat od (ostatniego) szczepienia. Brak długotrwałej ochrony po szczepieniu prawdopodobnie przyczynia się do wzrostu liczby przypadków krztuśca wśród nastolatków.” – Tdap vaccine effectiveness in adolescents during the 2012 Washington State pertussis epidemic.; Pediatrics. 2015 Jun;135(6):981-9. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25941309
“Krztusiec jest obecnie najmniej kontrolowaną chorobą przeciw której szczepi się ludzi pomimo poziomu wyszczepialności i 6-ciu zalecanych dawek szczepionki pomiędzy 2 miesiącem życia a okresem dojrzewania.” – Pertactin-negative Bordetella pertussis strains: evidence for a possible selective advantage.; Clin Infect Dis. 2015 Jan 15;60(2):223-7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25301209

„W 1979 roku Szwecja porzuciła szczepionkę przeciwko krztuścowi. Z 5.140 przypadków w 1978 roku, okazało się, że 84% chorych było szczepionych trzy razy.” – Whooping cough in adults. BMJ 1981 Sep 12; 283(6293): 696697. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1506984/
„Badanie opublikowane w lipcowym The New England Journal of Medicine z 1994 wykazało, że ponad 80% dzieci poniżej 5 roku życia, które zachorowały na krztusiec, były w pełni zaszczepione.” – The 1993 Epidemic of Pertussis in Cincinnati – N Engl J Med 1994; 331:16-21 http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199407073310104

„Widoczny paradoks jest taki, że w miarę jak poziom wyszczepienia na odrę wśród populacji staje się coraz wyższy, odra staje się chorobą szczepionych.” – Failure to reach the goal of measles elimination. Apparent paradox of measles infections in immunized persons. Arch Intern Med. 1994 Aug 22;154(16):1815-20.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8053748

„Wyszczepialność wśród chorych wynosiła co najmniej 84,5%. Zasięg szczepień dla całej populacji wynosił 99,0%. „Niekompletny” zasięg szczepień nie wyjaśnia przyczyn wybuchu epidemii Odry w Quebec City” – Major measles epidemic in the region of Quebec despite a 99% vaccine coverage. Can J Public Health. 1991 May-Jun;82(3):189-90.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1884314

„Na czym polega odporność poszczepienna?
Wprowadzony do organizmu antygen ze szczepionki pobudza komórki układu odpornościowego do produkcji swoistych przeciwciał.” – Państwowy Zakład Higieny

„Jednym z najbardziej niepokojących odkryć w medycynie klinicznej było stwierdzenie, że dzieci z wrodzoną agammaglobulinemia, których organizm nie mógł produkować żadnych przeciwciał i miał tylko nieznaczne ślady immunoglobuliny w obiegu, przechodziły odrę w normalny sposób, wykazywały taka samą sekwencję objawów, a następnie zyskiwały odporność. ” – Measles as an Index of Immunological Function, The Lancet, September 14, 1968, p. 611. http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(68)90701-0/abstract

„…dzieci z niedoborem przeciwciał miewają dość nieznaczne ataki odry z charakterystyczną wysypką i typowym przebiegiem. Co więcej, nie są zbytnio podatne na ponowną infekcję. Wygląda więc na to, że przeciwciała w osoczu – w jakiejkolwiek ilości – nie są wymagane do wystąpienia wysypki; ani do normalnego przechorowania choroby, ani do zapobiegania ponownemu zachorowaniu.” Immunopathology of measles. Proc R Soc Med. 1974 Nov; 67(11): 1120–1122. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1646020/

Ilość rejestrowanych przypadków krztuśca graniczy z błędem statystycznym... Jest to wynik niekompetencji czy dysonansu poznawczego? Wystarczy wpisywać do oficjalnych statystyk więcej i od razu w biurokratycznej imitacji rzeczywistości pojawi się "epidemia" podczas gdy przez dekady jest to maskowane.... “Oficjalne statystyki są tylko czubkiem góry lodowej, bo jak wskazują wstępne wyniki Ogólnopolskiego Badania Epidemiologii Krztuśca (OBEK) realizowanego w Zakładzie Epidemiologii PZH w latach 2009-2010, na 1 przypadek zgłoszony do nadzoru przypada średnio 71 zachorowań na krztusiec w populacji, a w grupie osób w wieku 65-70 lat nawet 320″ .
Źródło: Szczepienie przypominające młodzieży i dorosłych przeciwko krztuścowi, http://www.mp.pl/artykuly/index.php?aid=64988&_tc=9DFA97444C779EEE0F0E46B6A923075F

Oficjalne wykresy zapadalności na odrę to kpina, gdy uwzględni się dwa fakty. Pierwszy to termin „odra” przed wprowadzeniem szczepionki i po wprowadzeniu zawierał inną treść. A drugi to założenie lekarzy, że skoro szczepionka działa, to to co widzą to nie może być odrą, więc wystarczy objawom nadać inną etykietę i po sprawie – podobnie jest z krztuścem.
Występowanie odry zawsze opierało się na klinicznej diagnozie lekarza, bez potwierdzeń laboratoryjnych. Jako że teraz dostępne są testy laboratoryjne, większość przypadków “odry” okazuje się nie być odrą. Gdy myślisz, że masz grypę, tak naprawdę masz objawy grypopodobne, a gdy myślisz że masz odrę, tak naprawdę chorujesz na coś podobnego do odry (MLI – measles-like illness).


“Choroby podobne do odry [MLI] są powszechne, szczególnie w młodszych grupach wiekowych i mogą być spowodowane wieloma różnymi patogenami, które trudno jest odróżnić klinicznie bez pomocy badań laboratoryjnych. W kolejności od najczęściej występującego, inne wirusowe powody wysypek to – parwowirus B19, różyczka, wirus cytomegalii [CMV] wirus Epsteina-Barr – jak wykazało nasze badanie.” [49] – Wang, et al., “Evaluating measles surveillance using laboratory-discarded notifications of measles-like illness during elimination,” Epidemiol. Infect. 2007, p. 1366. – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2870707/


“Wygląda na to, że różyczka i parwowirus B19 odpowiedzialne są za mniejszą część niepoprawnie zdiagnozowanych przypadków odry w Zjednoczonym Królestwie, a więc trzeba szukać innych infekcyjnych powodów występowania objawów podobnych do odry.” – David WG Brown, Mary E B Ramsay, Alison F Richards, Elizabeth Miller, “Salivary diagnosis of measles: a study of notified cases in the United Kingdom, 1991-3,” British Medical Journal, vol. 308, April 1994, p. 1016. – http://www.bmj.com/content/308/6935/1015


“Wiele dzieci cierpiących na wysypkę z gorączką było zainfekowanych przez paciorkowce grupy A [GAS] lub parwowiruss B19. Infekcje GAS z reguły kojarzone są z bólem gardła, ale mogą też powodować szkarlatynę, szczególnie u starszych dzieci . . . Badanie to potwierdza, że wszystkie przypadki podejrzeń odry i różyczki powinny zostać przebadane i że powinno się brać pod uwagę alternatywne diagnozy. Inne infekcje są bardziej prawdopodobne niż odra, szczególnie jeśli nie występuje zapalenie spojówek.” – M Ramsay, M Reacher, C O’Flynn, R Buttery, F Hadden, B Cohen, W Knowles, T Wreghitt, D Brown, “Causes of morbilliform rash in a highly immunized English population,” Archives of Disease in Childhood, 2002, p. 205 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12193426


“Odra jest błędnie diagnozowana w 97% przypadkach, według nowych danych z laboratorium zdrowia publicznego… Nie twierdzimy, że lekarze rodzinni są kiepscy w diagnozowaniu – te badania wykazują jak inherentnie trudno jest dokonać diagnozy w oparciu o same symptomy kliniczne. Każdy lekarz stwierdziłby, że trudno jest odróżnić wirusy . . . Redaktor – interesujące byłoby wiedzieć, jak długo występują niepoprawne diagnozy odry? – Prawdopodobnie ostatnie 30 lat a może dłużej? – W takim razie skąd pewność co do skuteczności szczepionki przeciw odrze?” – GPs Misdiagnose Measles In 97% Of Cases; czasopismo PULSE (UK), January 18, 1997. – http://www.bmj.com/rapid-response/2011/10/30/how-accurate-are-statistics-anyway

„Od czerwca 2009 roku do lutego 2010 roku na świnkę zachorowało więcej niż 1500 dzieci w Nowym Jorku i New Jersey… Około 88 procent zarażonych było zaszczepionych przynajmniej jedną dawką, 75% było zaszczepionych dwoma dawkami. 29 stycznia 2010 roku odnotowano już 1521 przypadek zachorowania. Prawie dwie trzecie chorych było w wieku pomiędzy 7 i 18 lat.” – More than 1,500 affected in NY, NJ mumps outbreak

http://uk.mobile.reuters.com/article/idUKTRE61A59520100211?irpc=932
Badanie opisujące epidemie świnki wśród społeczności ortodokdyjnych żydów w USA. Od 28 czerwca 2009 do 27 czerwca 2010 rokuzarejestrowano 3502 przypadki świnki związane z epidemią. Młodzież w wieku od 13 do 17 lat stanowiła 27% wszystkich przypadków. Wśród nich 89% miało udokumentowane szczepienie dwoma dawkami szczepionką przeciw śwince oraz 8% jedną dawką. –
Mumps Outbreak in Orthodox Jewish Communities in the United States
http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1202865

„Spośród 269 przypadków, 208 (77,3%) wystąpiło wśród uczniów szkół podstawowych i średnich, z czego 203 (97,6%) miało udokumentowane szczepienia przeciwko śwince.” – Mumps outbreak in a highly vaccinated population.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1861205

„Wiek osób chorujących na świnkę we Francji, a także w innych krajach, przesunął się z dzieciństwa do wieku dojrzewania i wczesnej dorosłości po wprowadzeniu szczepionki MMR do rutynowego kalendarza szczepień. Większość przypadków w badanej populacji była szczepiona w dzieciństwie i miała niską szczątkową ochronę jako młodzi dorośli, z niewielką różnicą między tymi, którzy otrzymali jedną lub dwie dawki…
Efektywność szczepionek przeciw śwince u osób które otrzymały jedną dawkę wynosi 49% i 55% przy dwóch dawkach w porównaniu do osób nieszczepionych…
„Nasze wyniki są zgodne z obserwacjami ognisk świnki wśród młodych osób dorosłych o wysokim stopniu wyszczepialności w wielu krajach w ostatnich latach, co sugeruje wtórną porażkę szczepień: w Irlandii (2004-05), USA (2006 i 2009-10), Anglia i Walia (2011), Serbii (2012) i Holandii (2013). Słabnąca odporność po-szczepienna w przypadku braku naturalnej ekspozycji na wirusa w otoczeniu u osób, które otrzymały ostatnią dawkę MMR wiele lat wcześniej zanim zaczęto sugerować, że jest jednym z najważniejszych czynników, które przyczyniają się do występowania ognisk chorobowych w wysoce zaszczepionych populacjach. Wśród innych możliwych przyczyn sugeruje się niższą skuteczność szczepionki, niż oczekiwano…”
Eurosurveillance, Volume 21, Issue 10, 10 March 2016
http://www.eurosurveillance.org/ViewArticle.aspx?ArticleId=21404

27 kwietnia 2012 roku złożono formalną skargę do sądu okręgowego w Pensylwanii Wschodniej [Eastern Pennsylvania District Court], w której oskarżono firmę Merck o stosowanie długotrwałego planu wprowadzania w błąd i oszukiwania rządowych organów ds. zdrowia na całym świecie. Dwóch byłych pracowników Merck oskarżyło farmaceutycznego giganta o działania marketingowe na rzecz szczepionki MMR oparte na fałszywych danych. W tej skardze padły takie oskarżenia jak to, że szczepionki te zostały nieprawidłowo oznakowane, zawierają niepoprawne informacje na etykiecie, które mogą wprowadzać w błąd konsumentów i fałszywie poświadczone jako mające 95% skuteczność.
Byli wirusolodzy firmy Merck twierdzą, że komponent świnki ma znacznie obniżoną skuteczność, która jest bezpośrednio odpowiedzialna za wybuchy epidemii świnkiw ciągu ostatniej dekady, co było przyczyną ogólnoświatowych wezwań do przyjmowania dawek przypominających szczepionki MMR co 4-8 lat.
W pozwie stwierdzono, iż firma Merck aż do dnia dzisiejszego konsekwentnie błędnie przedstawiała skuteczność, poprzez cytowanie 40-letnich danych dotyczących pojedynczej szczepionki przeciw śwince, stosowanej w czasach przed szczepionką MMR. Tym samym błędnie przedstawiając skuteczność czterech multiwalentnych szczepionek: MMR, MMRII, europejskiej MMRvaxpro i ProQuad, która jest szczepionką przeciw odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej.
https://szczepienia.wybudzeni.com/wp-content/uploads/2018/05/Merck-2012secondfiling-Mumps.pdf
https://szczepienia.wybudzeni.com/2018/05/12/byli-naukowcy-firmy-merck-wniesli-sprawe-przeciwko-koncernowi-na-podstawie-false-claims/
Firma Merck musiała zrobić trzy rzeczy, aby stary szczep wirusa przeszedł przez testy. Najpierw naukowcy testowali skuteczność na szczepie wirusa w wersji szczepionkowej, a nie na dzikim szczepie tak jak to robiono poprzednio. To testowanie odbywa się poprzez szczepienie dzieci i testowanie zdolności ich krwi do neutralizowania wirusa przed i po zaszczepieniu. W wynikach tych dwóch testów powinna być wyraźna różnica. W przypadku nowej metody testowej, krew dzieci została zbadana pod kątem jej zdolności do neutralizacji wirusa, przy czym zastosowano szczep wirusa znajdującego się w szczepionce, zamiast szczepu dzikiego, który jest znacznie bardziej zakaźny i który najprawdopodobniej złapią dzieci. Dzięki użyciu słabszego wirusa stary szczep wirusa ze szczepionki umożliwił znacznie łatwiejszą neutralizację. Ale wciąż nie osiągnięto progu 95% skuteczności.
W celu przejścia przez badania krwi, dodano przeciwciała od królików. Dodanie króliczych przeciwciał zwiększyło skuteczność do 100%. Jednak to nie był koniec bo test musiał być wykonany na krwi pobranej przed zaszczepieniem i po zaszczepieniu. Dodanie króliczych przeciwciał sprawiło, że krew pobrana przed zaszczepieniem zmieniła się 10% pozytywnej do 80%. Taki wynik to oczywista oznaka nieuczciwego postępowania, więc trzeba było dokonać kolejnej manipulacji. Pożądanym rezultatem końcowym jest bardzo niska neutralizacja wirusa przed zaszczepieniem i 95% lub większa po zaszczepieniu.
Tak więc… dokonano jeszcze jednej zmiany procedury: Opisano ponownie wszystkie „pozytywne” testy przed szczepieniem.Żaden z testów po szczepieniu i żaden z testów negatywnych przed szczepieniem nie został poddany obróbce, jedynie pozytywne przed zaszczepieniem. Według naukowców z firmy Merck, dokonano tego za pomocą sfabrykowania liczby „łysinek” w próbkach krwi przed szczepieniem licząc łysinki których tam nie było. Ten test jest nazywany testem „neutralizacji redukcji łysinek” [PRN – plaque reduction neutralization]. Łysinki są obszarami na kulturach komórkowych, gdzie wirus atakuje komórki, wykazując aktywność wirusową i brak odporności. Ponieważ w testach krwi przed szczepieniem były stosowane przeciwciała królików, to wynik testu neutralizacji redukcji łysinek [PRN] był pozytywny, co oznaczało iż krew przed szczepieniem wyglądała na odporną lub że wystąpiła redukcja łysinek. Nie jest to pożądane gdy chce się wykazać, że szczepionka jest tym co prowadzi do odporności, podczas gdy chciałoby się aby jedynie próbki po szczepieniu miały pozytywny wynik testu PRN lub redukcje ilości łysinek. Tak więc przed szczepionkowy pozytywny wynik testu PRN został ponownie policzony ponieważ nie było wystarczającej liczby łysinek aby wykazać pożądany wynik – że wirus ten był aktywny w testach dokonanych przed szczepieniem.
Według naukowców łysinki zliczano tam gdzie ich w ogóle nie było. Pozwoliło to na matematyczne rozcieńczyć dodatnie wyniki testów PRN przed szczepieniem zmieniając je na negatywne. W pozwie stwierdzono, że 45% próbek przed szczepieniem zostało skorygowanych.
https://szczepienia.wybudzeni.com/2018/05/12/naukowcy-pozywaja-merck/

Poliomyelitis jest terminem technicznym i oznacza po prostu stan zapalny substancji szarej rdzenia kręgowego. Nazwa „poliomyelitis” została skrócona do „polio” i powszechnie uważano, że wywołuje ją konkretny enterowirus o nazwie wirus polio. W Polsce można się spotkać z nazwą choroba Heinego-Medina.

Normy definiujące polio (choroba Heinego-Medina) zostały zmieniane, gdy wprowadzono szczepionkę przeciwko polio. Nowa definicja epidemii wymagała więcej zgłoszonych przypadków. Również sam paraliż został przedefiniowany, co utrudniało potwierdzanie i naliczanie przypadków. Przed wprowadzeniem szczepionki pacjent musiał jedynie wykazać objawy paraliżu w ciągu 24 godzin. Nie było wymagane przeprowadzanie testów laboratoryjnych w celu szczątkowego określenia i potwierdzenia przyczyn paraliżu. W przypadku nowej definicji pojawiła się konieczność, aby u pacjenta wykazywane były objawy porażenia przez co najmniej 60 dni, a trwały paraliż musiał być potwierdzony dwukrotnie w trakcie choroby. Oprócz tego po wprowadzeniu szczepionki przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowych (choroba zakaźna trudna do odróżnienia od choroby Heinego-Medina) i infekcji wirusem Coxsackie były bardzo często wykazywane jako choroby inne niż polio. Jednak takie przypadki były traktowane jako choroba Heinego-Medina przed wprowadzeniem szczepionki.


„W kwietniu 1955 roku ponad 200 000 dzieci w pięciu zachodnich i środkowo-zachodnich stanach USA otrzymało szczepionkę przeciwko polio, w której proces dezaktywacji żywego wirusa okazał się wadliwy. W ciągu kilku dni pojawiły się doniesienia o porażeniach [paraliżu], a w ciągu miesiąca od rozpoczęcia, zatrzymano pierwszy masowy program szczepień przeciwko polio.
Kolejne badania wykazały, że szczepionka wyprodukowana przez firmę Cutter Laboratories z siedzibą w Kalifornii spowodowała 40 000 przypadków polio, z tego 200 dzieci skończyło z różnym stopniem porażenia, a 10 zmarło.” – The Cutter Incident: How America’s First Polio Vaccine Led to a Growing Vaccine Crisis; J R Soc Med. 2006 Mar; 99(3): 156.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1383764/


„W Omanie między 1988 a 1989 rokiem, epidemia polio wystąpiła wśród tysięcy w pełni zaszczepionych dzieci. Region z najwyższym współczynnikiem zachorowań miał najwyższy wskaźnik wyszczepialności. Region z najniższym – najmniej zachorowań.” – Outbreak of paralytic poliomyelitis in Oman: evidence for widespread transmission among fully vaccinated children. – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1679866



„W przybliżeniu 95% osób zarażonych wirusem polio nie ma objawów. Od 4% do 8% zarażonych osób wykazuje nieznaczne objawy, takie jak gorączka, zmęczenie, nudności, ból głowy, objawy przypominające symptomy grypy, sztywność karku i pleców oraz bóle kończyn, które często całkowicie ustępują. Mniej niż 1% przypadków polio skutkuje trwałym paraliżem kończyn, zwykle nóg, a spośród sparaliżowanych osób 5 do 10% umiera, kiedy paraliż dotyka mięśni oddechowych.” – https://phil.cdc.gov/phil/details.asp?pid=1952



Szczepionka przeciw polio tylko w 2011 roku spowodowała 47.500 przypadków paraliżu u hinduskich dzieci. Na szczęście to nie poliomyelitis spowodowane wirusem polio, a tylko ostre porażenie wiotkie [AFP] – też paraliż. W poniższej publikacji hinduscy lekarze opisują szczepionkowe sukcesy w Indiach.
„W obszarach, gdzie niemal co miesiąc przeprowadzane są okresowe akcje objazdowe służące eradykacji polio, wskaźnik zachorowań na niebędące polio ostre porażenie wiotkie jest 25- i 35-krotnie wyższy niż normy międzynarodowe…. Wskaźnik zachorowań na niebędące polio ostre porażenie wiotkie koreluje ze skumulowanymi dawkami szczepionek przyjętych w ciągu minionych trzech lat…. Co więcej, chociaż Indie są wolne od [dzikiego] polio od roku, to nastąpił ogromny wzrost niebędącym polio, ostrego porażenia wiotkiego (NPAFP). W 2011 roku odnotowano dodatkowe 47.500 nowych przypadków NPAFP. Klinicznie jest nieodróżnialne od paraliżu polio, ale dwukrotnie bardziej śmiercionośne, częstość występowania NPAFP była wprost proporcjonalna do podanych doustnych dawek szczepionki OPV. Pogwałcono zasadę primum-non-nocere…” – Polio programme: let us declare victory and move on.; Indian J Med Ethics. 2012 Apr-Jun;9(2):114-7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22591873



W poniższym materiale skupimy się na potencjalnych przyczynach najgorszych przypadków.
https://szczepienia.wybudzeni.com/2018/01/20/zastrzyki-i-usuwanie-migdalkow-a-prowokowanie-polio/


„Wiadomo, że uszkodzenie mięśni szkieletowych predysponuje pacjentów do powikłań neurologicznych związanych z równoczesnymi infekcjami polio. Zjawisko to nazwane„prowokowaniem poliomyelitis”, nadal powoduje liczne przypadki porażenia dziecięcego z powodu podawania niepotrzebnych zastrzyków dzieciom w obszarach, w których wirus polio jest endemiczny.” – Mechanism of Injury-Provoked Poliomyelitis; J Virol. 1998 Jun; 72(6): 5056–5060. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC110068/


„Dzięki obserwacjom klinicznym i raportowaniu, starsze teorie przyczynowości, które wiązały się ze złymi warunkami sanitarnymi lub populacjami imigrantów, zostały powoli zastąpione przez szereg nowych możliwości, takich jak wpływ skutków zmęczenia, diety lub higieny. Podczas gdy badano cechy osobnicze i czynniki przyspieszające, niektórzy lekarze zauważyli związek między pewnymi interwencjami medycznymi a paraliżem polio.” – Polio provocation: solving a mystery with the help of history http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(14)61251-4/fulltext


„Wstrzykiwanie szczepionek wywoływało/prowokowało paralityczny stan zapalny substancji szarej rdzenia kręgowego [poliomyelitis] u dzieci w Wielkiej Brytanii i innych krajach. Efekt wielokrotnych wstrzyknięć nie został wcześniej rozpoznany, ale może być ważny w tropikach, gdzie dzieci otrzymują wiele zastrzyków. Szereg epidemii poliomyelitis w okresie od 1914 do 1962 roku jest związanych z dziećmi z wrodzoną kiłą lub malinicą, kurowanych medykamentami na bazie arsenu lub penicyliną. U 25% dzieci porażenie wystąpiło w czasie okresów epidemii, natomiast w okresach poza epidemią wzrost podatności wzrastał około 25 razy. Omówiono inne możliwe sposoby wywołania/prowokacji paraliżu. Chociaż w tropikach zastrzyki przed pojawieniem się paraliżu mogą mieć związek przyczynowy, trudno będzie udowodnić, że nie są one zbieżne. Bardzo duża liczba paraliżów następujących po wielokrotnych wstrzyknięciach jest mocnym dowodem, że zastrzyki w tropikach często mają związek przyczynowy.” – Provocation of poliomyelitis by multiple injections. Trans R Soc Trop Med Hyg. 1985;79(3):355-8.https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4035736


W badaniu od domu do domu, przeprowadzonym w latach 1990-1991, zidentyfikowano kilka przypadków paralitycznego poliomyelitis, z których 60 % paraliżów nastąpiło po domięśniowym podaniu zastrzyków podczas leczenia drobnych gorączek. „– Paralytic poliomyelitis in a rural area of north India; National Medical Journal of India, vol. 10, no. 1, January-February 1997, pages 8-10 http://archive.nmji.in/approval/archive/Volume-10/issue-1/original-articles-2.pdf

W Polsce jeden NOP na 1000 jest rejestrowany, a nie ma to jak obliczać bilans zysków i strat w oparciu o około 99% brak danych. Studentów się uczy, że najczęściej występują takie jak "obrzęk, bolesność, zaczerwienienie" i gorączka.

„Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), w 2013 r. w Polsce działania niepożądane leków zgłosiło jedynie 0,1 proc. mieszkańców, podczas gdy w Wielkiej Brytanii 7,3 proc., Niemczech 6 proc., we Francji 3,1 proc. oraz we Włoszech i Hiszpanii – po 2 proc.” – Źródło: Rynek Zdrowia, Zaskakująco mało zgłoszeń o niepożądanych działaniach leków, 04.12.2015 http://www.rynekzdrowia.pl/Farmacja/Eksperci-zaskakujaco-malo-zgloszen-o-niepozadanych-dzialaniach-lekow,157349,6.html


Na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 76, poz. 641 oraz z 2010 r. Nr 107, poz. 679) zarządza się, co następuje:
Rodzaje i kryteria rozpoznawania kryteria rozpoznawania niepożądanych odczynów
poszczepiennych na potrzeby nadzoru epidemiologicznego*
I. Ogólne rodzaje i kryteria niepożądanych odczynów poszczepiennych na potrzeby nadzoru
epidemiologicznego
1. Jako ciężki niepożądany odczyn poszczepienny kwalifikuje się niepożądany odczyn
poszczepienny, który zagraża życiu i może:
1) wymagać hospitalizacji w celu ratowania zdrowia;
2) prowadzić do trwałego ubytku sprawności fizycznej lub umysłowej;
3) kończyć się śmiercią.
2. Jako poważny niepożądany odczyn poszczepienny kwalifikuje się niepożądany odczyn
poszczepienny, który charakteryzuje się dużym nasileniem objawów w postaci znacznego obrzęku
kończyny, silnego jej zaczerwienienia, wysokiej gorączki, ale:
1) nie wymaga zwykle hospitalizacji w celu ratowania zdrowia;
2) nie prowadzi do trwałego uszczerbku dla zdrowia;
3) nie stanowi zagrożenia dla życia.
3. Jako łagodny niepożądany odczyn poszczepienny kwalifikuje się niepożądany odczyn
poszczepienny, który nie ma szczególnie dużego nasilenia, a charakteryzuje się występowaniem:
1) miejscowego obrzęku kończyny;
2) silnego miejscowego zaczerwienienia;
3) gorączki.
* Jeśli nie podano inaczej i z wyjątkiem odczynów po szczepieniu BCG, za związane czasowo ze szczepieniem uznaje się zaburzenia
stanu zdrowia, które wystąpiły w okresie 4 tygodni po podaniu szczepionki. Mogą one być wynikiem:
1) indywidualnej reakcji organizmu człowieka szczepionego na podanie szczepionki;
2) błędu wykonania szczepionki lub błędu podania szczepionki;
3) zjawisk od szczepienia niezależnych, a tylko przypadkowo pojawiających się po szczepieniu.
II. Szczegółowe rodzaje i kryteria niepożądanych odczynów poszczepiennych na potrzeby nadzoru
epidemiologicznego
1) odczyny miejscowe, w tym odczyny miejscowe po szczepieniu BCG:
a) obrzęk,
b) powiększenie węzłów chłonnych,
c) ropień w miejscu wstrzyknięcia;
2) niepożądane odczyny poszczepienne ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN):
a) encefalopatia,
b) drgawki gorączkowe,
c) drgawki niegorączkowe,
d) porażenie wiotkie wywołane wirusem szczepionkowym,
e) zapalenie mózgu,
f) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
g) zespół Guillaina-Barrégo;
3) inne niepożądane odczyny poszczepienne:
a) bóle stawowe,
b) epizod hipotensyjno-hiporeaktywny,
c) gorączka powyżej 39°C,
d) małopłytkowość,
e) nieutulony ciągły płacz,
f) posocznica, w tym wstrząs septyczny,
g) reakcja anafilaktyczna,
h) reakcje alergiczne,
i) uogólnione zakażenie BCG,
j) wstrząs anafilaktyczny,
k) zapalenie jąder,
l) zapalenie ślinianek,
m) porażenie splotu barkowego,
n) inne poważne odczyny występujące do 4 tygodni po szczepieniu.

Jeżeli o mnie chodzi trzymałbym się nauki. Jeżeli jednak rodzic nie zaszczepi dziecka, bo np. się bał, nie wierzył nauce to jego wola, ryzyko dziecka. Ale jeżeli dziecko takie zachoruje, to ....rzygasz i płacisz za każdą wizytę, za całe leczenie.