Dopiero tam byłam sobą

Pobyt w Dąbrowicy był dla mnie czasem szczególnym. To miejsce spotkania z drugim człowiekiem, bliskości z Panem Bogiem, a także przestrzeń do głębszego poznania i sprawdzenia siebie samej. To taki moment przemyślenia swojego życia. Niezwykła szkoła, która uczy nie tylko relacji z drugą osobą, ale bezwarunkowej akceptacji i otwartości na człowieka – chorego, niepełnosprawnego, samotnego. Otrzymałam możliwość wejścia do ich świata i czerpania z ich wewnętrznej siły i wytrwałości. Przekonałam się, jak wiele człowiek jest w stanie przezwyciężyć, jeśli tylko tego pragnie. To, co przedtem urastało do rangi wielkiego problemu, tutaj zdawało się mieć niewielkie znaczenie. W Dąbrowicy uczymy się dostrzegać, co jest naprawdę ważne, cieszyć z drobiazgów, rzeczy, które nas otaczają. Piękne jest to, w jaki sposób przyjeżdżający tu ludzie wykorzystują każdy dzień, każdą chwilę, zarażając naturalnością i spontanicznością. Mimo ograniczeń, jakie zostały na nich nałożone, wyczuwa się ogromną wdzięczność za dar życia. A to uzależnia i przyciąga, staje się motorem do dalszego niesienia pomocy, wzbogacania swojej osobowości i pracy nad popełnianymi błędami.

Był to dla mnie również czas szczególnej bliskości z Panem Bogiem, czas modlitwy i skupienia na tym, co najważniejsze. Ta niezwykła więź pomaga nie tylko odkryć siebie, swoje słabości, ale też daje siłę do walki z nimi, wyzwala ogromne pokłady energii i wiary w siebie i w drugiego człowieka. Dzięki tej sile łatwiej mi było przezwyciężać trudności, pokonać bariery, które do tej pory wydawały się nie do przekroczenia.

Cieszę się i dziękuję że, mogłam spędzić te 12 dni w Dąbrowicy. Myślę, że ten wyjazd wiele mnie nauczył, zwrócił uwagę na wartość tych rzeczy, których dotąd nie zaważałam, wzmocnił wewnętrznie. Pokazał przede wszystkim, jak ważna jest po prostu sama obecność drugiej osoby, bycie przy kimś, wspólne dzielenie przeżyć, emocji.

Już w najnowszym numerze „Gościa” Lubelskiego ukaże się obszerny artykuł poświęcony wczasorekolekcjom dla niepełnosprawnych, chorych i samotnych w Dąbrowicy.