Pożegnanie ks. prof. Kudasiewicza
Zajęcia z księdzem prof. Józefem Kudasiewiczem to było wyzwanie, przeżycie i okazja do nawrócenia - wspominają zmarłego profesora jego studenci. Pozostały po nim książki, w których pisał o działaniu Pana Boga, Jego obecności w ludzkim życiu i o postrzeganiu wiary we współczesnym świecie. Pisał tak, że niektórzy mówili o nim "prorok".
W święto NMP Matki Miłosierdzia, 16 listopada, odszedł do Boga wybitny biblista, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kapłan diecezji kieleckiej. Pożegnanie profesora odbyło się 21 listopada w katedrze kieleckiej. Uczestniczyła w nim delegacja Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, liczni studenci profesora i przyjaciele. Ciało zmarłego zostało pochowane na cmentarzu parafialnym w Kijach rodzinnej miejscowości profesora w grobowcu księży.
Ks. Józef Kudasiewicz przeżył 86 lat, z czego prawie 60 lat w kapłaństwie. Zmarły kapłan był wybitnym biblistą, specjalistą w zakresie Ewangelii synoptycznych; profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL), długoletnim wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. Doceniony został za książkę, poświęconą Matce Bożej pt. „Matka Odkupiciela”. - Odejście ks. prof. do Pana, jest dla nas związane z wielkim bólem. Wszak żegnamy w osobie ks. profesora – wybitnego biblistę, egzegetę i przede wszystkim kogoś, kto całe życie troszczył się o to, by Słowo Boże jak najgłębiej kształtowało życie Kościoła. Był biblistą zaangażowanym maksymalnie we wprowadzanie postanowień Soboru Watykańskiego II w życie Kościoła w Polsce – powiedział ks. prof. Henryk Witczyk przewodniczący Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II.
Ks. prof. dr hab. Józef Kudasiewicz urodził się 23 lipca 1926 r. Kijach (woj. świętokrzyskie). Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach w latach 1947-1952. W 1952 r. rozpoczął studia specjalistyczne z biblistyki na KUL.
Stopień doktora teologii uzyskał w 1957 r. (promotor ks. prof. E. Dąbrowski). W latach 1958-1961 studiował na Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, gdzie uzyskał licencjat nauk biblijnych (1959 r.) oraz candidatus ad doctoratum (1960 r.); Był świadkiem zapowiedzi Soboru Watykańskiego II przez Jana XXIII oraz z wielkim zainteresowaniem śledził słynną polemikę biblijną między Uniwersytetem Lateraneńskim a Papieskim Instytutem Biblijnym. Po powrocie do Polski (1961 r.) został zatrudniony na KUL-u i w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach.
Habilitował się z teologii św. Łukasza ("Rola Jeruzalem w działalności zbawczej Jezusa") w 1971 r.; Stanowisko docenta otrzymał w 1972 r., Tytuł profesora nadzwyczajnego - 1979, profesora zwyczajnego – 1989. Związany z życiem duchowym i kulturalnym gminy Kije.
