Ten dąb jest jednym z tysięcy sadzonych przy szkołach, parafiach, domach kultury, muzeach w całej Polsce, a ostatnio także poza jej granicami.

- Każde z tych drzew symbolizuje wielkich bohaterów pomordowanych przez NKWD spoczywających w Katyniu, Bykowni i na wielu innych cmentarzach. My odejdziemy, ale z tym drzewem na zawsze zostanie związana historia Polski i Polaków, którzy oddali za nią życie - mówiła Danuta Malonowa prezes lubelskiej Rodziny Katyńskiej.

Wraz z posadzeniem drzewa wiąże się odsłonięcie tablicy poświęconej jakiemuś zamordowanemu żołnierzowi. - Choć to jedno nazwisko, na jednej tablicy, zawiera w sobie historię wszystkich, których rozstrzelało NKWD. Oddając hołd jednemu żołnierzowi honorujemy wszystkich jego towarzyszy, których spotkał ten sam los. Dla młodzieży to lekcja historii zapadająca głęboko w pamięć - mówiła Elżbieta Sękowska dyrektor Zespołu Szkół nr 1 im. Władysława Grabskiego w Lublinie.

Obok dębu pamięci odsłonięto tablicę poświęconą oficerowi Marianowi Jerzemu Kalasiewiczowi zamordowanemu w 1940 roku prawdopodobnie w Kijowie, pogrzebanemu w Bykowni. Na uroczystości był syn zamordowanego Jerzy wraz z żoną.

- Ojca aresztowali w Łucku. Przyszli po niego w nocy. Typowa czwórka: enkawudzista, dwóch Ukraińców i Żyd. I przewrócili chałupę do góry nogami, zabrali ojca, który razem z innymi politycznymi więźniami trafił na Zamek Lubarta, przerobiony na więzienie. Moja matka nosiła mu tam paczki i w pewnym momencie dostaliśmy od niego gryps, byśmy jak najszybciej uciekali, bo Sowieci wywiozą nas na Syberię. To była cienka bibułka, dosłownie jedno zdanie: »uciekajcie, bo pojedziecie na białe niedźwiedzie«" - wspominał Jerzy Kalasiewicz.

- NKWD miała wiele powodów, by go aresztować. Ojciec był starym legionistą, piłsudczykiem, szedł z Pierwszą Kompanią Kadrową z Oleandrów, był oficerem ułanów Beliny, brał udział w wojnie z bolszewikami w 1920 r. i był zastępcą wojennego komendanta Łucka. To chyba dla nich było wystarczającym powodem - mówi syn oficera.

Uroczystości w szkole poprzedziła Msza św. w lubelskiej katedrze sprawowana przez bp Ryszarda Karpińskiego, który także poświęcił tablicę ku czci Mariana Kalasiewicza.