W pamięci tych, którzy go znali, pozostanie przede wszystkim jako dobry człowiek, który potrafił swoją pasją zarażać, pokazywać to, co niewidoczne na pierwszy rzut oka, uczyć miłości do polskiej kultury.

- To dzięki niemu czuliśmy się dumni z naszych tradycji. Uczył nas nie tylko tańców polskich, piosenek i przyśpiewek, ale i pokazywał wartość patriotyzmu. Był niezwykle pracowity, zawsze krok do przodu, pełen planów i zapału, ale był też zwyczajnie z nami, tworzył w zespole niezwykłą atmosferę, interesował się, jak radzimy sobie w życiu prywatnym - wspominali Stanisława Leszczyńskiego przyjaciele i wychowankowie z Zespołu Tańca Ludowego UMCS.

Swego mistrza i nauczyciela żegnała najpierw społeczność akademicka UMCS, z którą był związany ponad 60 lat.

Uroczystości odbyły się w Chatce Żaka, gdzie przez lata Stanisław Leszczyński spędzał wiele godzin, przygotowując zespół do kolejnych koncertów.

- Był naszym ambasadorem na całym świecie. Z zespołem koncertował na wszystkich kontynentach, niósł nadzieję Polonii w trudnych czasach i potem, gdy było łatwiej, dawał im namiastkę ojczyzny. Wraz z zespołem występował przed Janem Pawłem II, w ONZ i UNESCO. Liczne zasługi zostały doceniane przez przyznawanie mu medali i odznaczeń, ale dla niego najważniejsze było umiłowanie polskiej kultury i propagowanie jej w świecie. Czynił to z powodzeniem - mówił Stanisław Michałowski.

Po uroczystościach pożegnania na UMCS trumnę z ciałem zmarłego przewieziono do katedry, gdzie odbyło się nabożeństwo żałobne, a po nim Stanisław Leszczyński spoczął na cmentarzu na Majdanku.

  Portret Stanisława Leszczyńskiego
Agnieszka Gieroba /Foto Gość Stanisław Leszczyński urodził się 27 sierpnia 1926 r. w Liśniku Dużym. W wieku 26 lat został absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, ukończył również czteroletnie Studia Choreograficzne w Centralnej Poradni Amatorskiego Ruchu Artystycznego. Od 1953 r. pracował jako starszy wykładowca w Centrum Kultury Fizycznej UMCS. W tym samym roku założył Zespół Tańca Ludowego UMCS, który do dziś reprezentuje Uczelnię w kraju i za granicą. Opracował dla Zespołu ponad 20 godzin repertuaru, na który składają się: folklor taneczny wszystkich regionów Polski, tańce narodowe oraz sekwencja patriotyczna „Dochodzenie Polski do niepodległości”. Jest również autorem licznych publikacji.

Od września 1941 r. do końca okupacji walczył w Batalionach Chłopskich pod pseudonimem „Czarny”. Pod koniec okupacji uczestniczył w akcji „Burza” Armii Krajowej. Za dzielność, poświęcenie i ofiarną walkę w obronie ojczyzny został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Był aktywnym działaczem wielu organizacji kombatanckich.

Obok działalności artystycznej i wychowawczej wykazywał się także niebywałą aktywnością społeczną. Dzięki Stanisławowi Leszczyńskiemu i zespołowi zostały pozyskane i przekazane Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Lublinie karetka pogotowia oraz łóżka szpitalne. Z jego inicjatywy powstała Fundacja „Pod Wspólnym Dachem”, która niesie pomoc ludziom niepełnosprawnym. Dzięki niej wybudowane zostały trzy Domy Opieki Społecznej w Kazimierzówce niedaleko Lublina.

Za działalność patriotyczną, rozsławienie Polski i jej kultury narodowej na świecie oraz za wielkie zaangażowanie społeczne Stanisław Leszczyński otrzymał liczne odznaczenia i wyróżnienia, m.in.: Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą, Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, Order Suwerenności Świętego Stanisława, Krzyż Komandorski z Gwiazdą nadany przez Mistrza Wielkiego i Kapitułę w Londynie, Najwyższe Odznaczenie Folklorystyczne Austrii, Medal Jubileuszowy za pomoc Kościołowi Rzymskokatolickiemu i Polakom na Ukrainie, Medal „Meritus Patriae” przyznany przez Zarząd Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”, Medal Zasłużony dla Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie przyznany przez Senat Uczelni, Dyplom Honorowej Ogólnopolskiej Komisji Historycznej Ruchu Studenckiego, Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Złoty Medal Wspólnoty Polskiej.

Stanisławowi Leszczyńskiemu nadano godność honorowego członka Zespołu Regionalnego „Wisła” w Wiśle oraz honorowe obywatelstwo miasta Selczuk w Turcji, miasta Rexburg w USA oraz kilku miast polskich, w tym m.in. Włodawy.