24 maja odbył się jubileusz 70 –lecia urodzin ks. prał. E. Walewandra. Uczestniczyli w nim pracownicy Instytutu Pedagogiki, członkowie Rady Wydziału Nauk Społecznych KUL, biskupi oraz liczni goście: koledzy, rodzina i przyjaciele.

Pierwszym etapem świętowania była Msza św. w kościele akademickim KUL pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika, wielkiego kanclerza KUL. We wstępie do liturgii metropolita lubelski nawiązał do wspomnienia dnia – Najświętszej Maryi Panny, Wspomożycielki Wiernych. – Maryja jest obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Jest obecna także w tajemnicy człowieka, towarzyszy nam w pielgrzymce naszej wiary. Uczy jak przyjmować Chrystusa do serca i jak nieść Go światu. W tym dniu dziękujemy Bogu za życie i posługę ks. prof. Edwarda Walewandra, polecamy go wstawiennictwu Matki Bożej, aby czerpał siły na dalsze lata pracy naukowej i kapłańskiego świadectwa.

  Pierwszą cześć jubileuszu stanowiła modlitwa eucharystyczna w kościele akademickim KUL ks. Rafał Pastwa /Foto Gość Homilię wygłosił abp senior Stanisław Wielgus. Podkreślił, że jubileusz stanowi okazję do przeprowadzenia swoistego bilansu, aby można zobaczyć ile zostało zrealizowane z planów i zamierzeń z początku drogi życiowej. To także okazja do refleksji nad tym, co zostało zawarte w „przypowieści o talentach”. Przy tym powinna człowiekowi towarzyszyć świadomość zdania relacji przed Bogiem ze swoich poczynań i dokonań. – Zwłaszcza jubileusz w życiu kapłańskim jest szczególną okazją by podziękować Bogu za przeżyte lata, za wszystkie dowody natchnienia, z ustawiczną pomoc, za błogosławieństwo i otrzymane od Stwórcy dary. Zwłaszcza za największy dar – kapłaństwo. Kapłaństwa bowiem nie można sobie wybrać. To Bóg wybiera kapłanów – mówił w homilii abp Wielgus.

Abp senior podkreślił, że tajemnica kapłaństwa jest szczególna, przywołał przykład Jeremiasza i Szawła. Wskazał, że Bóg powołuje różnych ludzi – ale w każdym z tych powołań tkwi jakiś głęboki sens. Zawsze trzeba pamiętać, że kapłan z łac. sacerdos – oznacza święty dar. – Kapłan jest dla innych, nie dla siebie. Kapłan jest po to, by innych prowadzić do Boga – podkreślił.

Nawiązując do powołania i drogi kapłańskiej ks. prof. Walewandra przypomniał uczestnikom liturgii, że ten został wezwany przez Boga w trudnych czasach, gdy rządził Gomułka a kapłani w Polsce byli bezwzględnie prześladowani. – Moje pokolenie to doskonale pamięta jak nas poniewierano, podsłuchiwano, nachodzono, narzucano nam najróżniejsze kary, wzywano przed sądy za to, że pracowaliśmy dla Kościoła i ojczyzny. W naszych czasach bardzo chętnie popisują się swoją działalnością opozycyjną różni ludzie. Wypinają piersi na których mają zawisnąć medale i odznaczenia – ponieważ brali udział w tym, co się nazywa odzyskiwaniem niepodległości. Nikt nie umniejsza ich zasług, ale bardzo często zapomina się o roli jaką Kościół odegrał w czasach komunizmu. Wprost przeciwnie – Kościół się atakuje i poniewiera, a przecież tysiące kapłanów w tym mrówczym trudzie – poprzez głoszenie homilii, poprzez pracę z młodzieżą, poprzez konferencje – umacniali wiarę w Boga i patriotyzm i to, co się nazywa wartościami europejskimi.

Podkreślił również, że każda praca wykonywana przez księży jest jednakowo ważna – czy to praca organizacyjna, duszpasterska czy naukowa.

Kolejna część uroczystości odbyła się w Centrum Transferu Wiedzy KUL. Gości powitał ks. prof. Marian Nowak, a gratulacje i podziękowanie za dwudziestoletnią pracę i aktywność na Wydziale Nauk Społecznych wyraził dziekan WNS KUL – ks. prof. Stanisław Fel. Podkreślił, że działalność ks. prof. Walewandra w ramach wydziału harmonijnie łączy się z aktywnością w ogólnopolskim i międzynarodowym życiu naukowym i społecznym.

Jubilat podziękował uczestnikom za życzliwość, dobre życzenia i modlitwę. W związku z jubileuszem ukazała się nakładem Towarzystwa Naukowego KUL JPII publikacja zatytułowana „Wśród swoich. Ksiądz profesor Edward Walewander”.

Ks. prof. Edward Walewander jest kapłanem archidiecezji lubelskiej, kanonikiem honorowym Kapituły Archikatedralnej Lubelskiej i kapelan Jego Świątobliwości. Urodził się 16 grudnia 1947 r. w Niemirówku koło Tomaszowa Lubelskiego. Trzy lata studiów filozoficzno-teologicznych odbył na KUL, a następne w Innsbrucku, gdzie w 1978 r. obronił doktorat. Od 1980 r. rozpoczął wykłady z historii Kościoła nowożytnego na KUL. Od 1997 r. szef Katedry Pedagogiki Porównawczej. Był również duszpasterzem polonijnym i wychowawca w lubelskim seminarium.