Bóg i człowiek we wczesnej poezji buntownika Karola Wojtyły

Konwersatorium "Myśli Karola Wojtyły - Jana Pawła II" to - jak wyjaśnia prof. Agnieszka Lekka-Kowalik, dyrektor Instytutu Jana Pawła II na KUL - cykl spotkań naukowych, podejmujących istotne wyzwania współczesności w świetle myśli filozoficznej. Chodzi zazwyczaj o myśl antropologiczną i etyczną K. Wojtyły. Ogólny temat ustalany jest w cyklu rocznym lub dwuletnim.

- Za nieformalny początek konwersatoriów można uznać cykl wykładów z 1979 r., zatytułowany "Nasz Profesor Papieżem". Konwersatoria zostały zainaugurowane w roku akademickim 1983/1984 cyklem "Rodzina chrześcijańska - w nawiązaniu do adhortacji apostolskiej Familiaris consortio" - wyjaśnia prof. Lekka-Kowalik.

Poeta, teolog, papież

Lata 2019 i 2020 poświęcone są K. Wojtyle - Janowi Pawłowi II jako poecie, filozofowi, teologowi, papieżowi. Ten dwuletni cykl jest związany z 100. rocznicą urodzin świętego. Pierwszy wykład w 2020 r. przeprowadził ks. dr hab. Alfred Wierzbicki. 19 lutego prelegentami będą ks. prof. Jan Machniak z UPJPII, a także ks. prof. Marek Chmielewski (KUL). 18 maja odbędzie się na KUL konferencja ogólnopolska w 100. rocznicę urodzin św. Jana Pawła II.

Wiersze późno odkryte

W środę 15 stycznia ks. prof. Wierzbicki, były dyrektor Instytutu Jana Pawła II na KUL, przestawił wykład, koncentrując się na zagadnieniu obrazu Boga i człowieka we wczesnej poezji K. Wojtyły. Według obecnego na wykładzie prof. Henryka Dudy z Wydziału Nauk Humanistycznych, wykład posiadał mnóstwo odniesień, zawierał też głębię myśli humanistycznej. - Ksiądz Wierzbicki zrobił to w pięknym stylu - powiedział prof. Duda. Analizując rdzeń tematu, prelegent podkreślił, że poezję K. Wojtyły odkryto relatywnie późno - gdy był już papieżem. Ponadto zwrócił uwagę na to, że K. Wojtyła nie miał tradycyjnej premiery artystycznej, poetyckiej. Podkreślił, że wiersze przyszłego papieża opatrzone były inicjałami pseudonimów, którymi się zakrywał autor. - Był on zafascynowany Krakowem. Zakochany w literaturze romantycznej - mówił ks. Wierzbicki.

Buntownik Wojtyła

- W 1939 r. Wojtyła przedstawia się jako buntownik, który "chce zrobić wyłom". Był gwałtowny i odważny w pisaniu. Ta jego polszczyzna była "gorąca" - mówił ks. Wierzbicki. Buntował się przeciw czołowym poetom dwudziestolecia. Koncentrował się na tym wczesnym etapie w poezji na temacie polskości, człowieczeństwa i słowiańskości. Te trzy kruszce stapiają się w jeden metal. Wiele na temat tego, kim jest poeta, padło podczas przemówienia w Gnieźnie, w czasie pierwszej pielgrzymki do Polski. Ksiądz Alfred zastawiał się, na ile K. Wojtyła był we wczesnym etapie twórczości poetą, który "cierpi za miliony", nawiązując być może do katastrofizmu Józefa Czechowicza. Padło również stwierdzenie, że gdy Wojtyła zajął się twórczością św. Jana od Krzyża, nastąpiło zetknięcie się językiem poety San Juana de la Cruz. - Wojtyłę należy interpretować przez pryzmat "scalania" bycia poetą, księdzem, teologiem, filozofem. A po drugie - uznać piękno za kluczową kategorię w twórczości Wojtyły - akcentował ks. Wierzbicki.