Aniela hrabina Potulicka - filantropka i dobrodziejka KUL - jest patronką corocznych nagród, przyznawanych przez uczelnię za osiągnięcia w nauce, biznesie lub działalności społecznej.
Nagrody im. Anieli hrabiny Potulickiej przyznawane są od 2015 roku w trzech kategoriach: za wybitne osiągnięcia naukowe wpisujące się w idee chrześcijańskiego humanizmu, działalność gospodarczą lub społeczną prowadzoną w duchu solidarnego humanizmu. Podstawą do ich otrzymania są osiągnięcia z poprzedniego roku kalendarzowego.
W pierwszej kategorii nagrodę mogą otrzymać autorzy monografii lub publikacji zbiorowych z zakresu szeroko rozumianych nauk społecznych, ekonomicznych, prawnych, humanistycznych i teologicznych. Nagroda za działalność biznesową jest przyznawana przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą z poszanowaniem solidaryzmu społecznego i wartości moralnych. Laureatem nagrody w kategorii społecznej może zostać osoba fizyczna, organizacja lub inicjatywa prowadząca bezinteresowną działalność na rzecz drugiego człowieka i dobra wspólnego.
– W ten sposób uniwersytet już od wielu lat promuje idee chrześcijańskiego humanizmu – podkreśla ks. prof. Mirosław Kalinowski, rektor KUL i równocześnie przewodniczący kapituły nagród. W tym roku zgłoszenia do konkursu można wysyłać do 15 kwietnia.
Na laureatów, oprócz pamiątkowej statuetki, czekają nagrody pieniężne. Wysokość nagrody naukowej to 15 tys. zł, społecznej 10 tys. zł, natomiast nagroda gospodarcza ma charakter honorowy. Kapituła konkursu oczekuje na zgłoszenia do 15 kwietnia 2021. Laureatów poznamy 11 czerwca podczas obchodów Święta Patronalnego KUL.
Aniela hrabina Potulicka (1861–1932) to katolicka działaczka społeczna, niezwykle zasłużona dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Zarządzając przez wiele lat rodzinnym majątkiem w Potulicach nieopodal Nakła wspierała inicjatywy patriotyczne, dobroczynne i oświatowe. Umiejętnie łączyła aktywność obywatelską z patriotyzmem, a inspirację dla jej działalności stanowiła żywa religijność. Ufundowała m.in. zakład dla nieuleczalnie chorych w Poznaniu, który przekazała siostrom szarytkom, a pałac w Potulicach przekazała na seminarium duchowne dla zgromadzenia księży chrystusowców. Jej działalność jest przykładem praktycznej realizacji idei chrześcijańskiego humanizmu. W 1925 r., na bazie niemal całego majątku, ustanowiła fundację wspierającą aż do dziś działalność KUL.