Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN przeprowadziło kolejny etap prac poszukiwawczych na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie. Ich celem było odnalezienie miejsc pochówku osób straconych w latach 1947-1949 w więzieniu na Zamku w Lublinie. W ich wyniku  odnaleziono szczątki należące do dziewięciu osób, które spoczywały pod trzema współczesnymi mogiłami.

Jak informuje lubelski IPN, charakter ich pochówku wskazuje, że należały one do więźniów Zamku. - W pierwszej z jam grobowych natrafiono na przemieszane szczątki trzech osób. Zostały one uprzednio wkopane w głąb mogiły, podczas przygotowywania miejsca pod wtórny pochówek z lat 90. W kolejnej jamie grobowej odnaleziono szczątki należące do pięciu mężczyzn. Zostały one wrzucone niedbale do dołu na tzw. zakładkę, przy czym jedna z ofiar spoczywała w pozycji półleżącej. W ostatniej jamie grobowej ujawniono szczątki więźnia złożone twarzą do dołu, w pozostałościach drewnianej skrzyni pozbawionej wieka - opisuje IPN. 

W trakcie wstępnych oględzin ustalono, że wszystkie ofiary nosiły ślady po postrzałach w obrębie twarzoczaszki, których kanały wlotowe zlokalizowane były zarówno z przodu, jak i z tyłu głowy.

W większości przypadków, oprócz obrażeń postrzałowych głowy, stwierdzono współwystępowanie z nimi postrzałów innych części ciała (klatka piersiowa, kończyny górne). Analiza obrażeń wskazuje, że większość więźniów zginęła od kul plutonów egzekucyjnych. Co najmniej jedna ofiara została stracona tzw. metodą katyńską, tj. strzałami oddanymi z bliskiej odległości w tył głowy. Wstępny, typowany wiek odnalezionych osób oscyluje w granicach 20-30 lat.

Przy szczątkach ujawniono artefakty: plastikowe i metalowe guziki, fragmenty odzieży i obuwia. Szczególnie cennym znaleziskiem okazał się notes odnaleziony przy jednej z ofiar.

Podjęte szczątki kostne zostały przewiezione do Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej UM w Lublinie, gdzie zostaną poddane szczegółowym badaniom medycznym oraz identyfikacji genetycznej.