W ramach IX Ogólnopolskiej Konferencji Samorządu i Oświaty w Lubelskim Centrum Konferencyjnym w Lublinie odbył się m.in. panel „Innowacje w programach wychowania przedszkolnego”. Wychowanie człowieka już od najmłodszych lat jest zadaniem trudnym i złożonym, wymagającym wiedzy, doświadczenia oraz przewidywania przyszłości, stąd wysokie zainteresowanie tematyką spotkania. − Należy pytać, jakie warunki stwarzać, aby wychowywać, a także – do czego wychowywać – wskazują eksperci.

Wyjść do pojęcia cnót

− W naszym podejściu, które wiąże się z nurtem fenomenologii, mówimy, że wychowujemy ku dobru, pięknu i prawdzie. Te aspekty powinniśmy uwzględnić. Podczas tej konferencji, w tak zróżnicowanym ideologicznie i politycznie oraz zadaniowo środowisku, po raz pierwszy usłyszałam myśl, przekazaną przez wojewodę, że nadszedł czas, abyśmy uwspólnili nasz cel, a problemy będą rozwiązywalne. Bo rzeczywiście istnieją doświadczenia, które dotyczą rzeczywistości wprost: jeśli zrobimy tak – to człowiek ocaleje, jeśli zrobimy inaczej – nie będzie miał takiej szansy. Dlatego nie chodzi w tym doświadczeniu o ideologię i coś potencjalnego, bo konkretne działanie pociąga za sobą konkretne, przewidywalne efekty. W związku z tym jeżeli będziemy dalej kłócić się, w którą iść stronę − to decydujemy się na coś dobrego albo coś złego. Tymczasem wobec wyzwań rzeczywistości, w wymagającej opiece nad dzieckiem rozpoznajemy natychmiast konsekwencje naszych wyborów i czynów – mówi Małgorzata Wróblewska, uczestniczka panelu i ekspertka MEN w zakresie tworzenia podstawy programowej oraz prezes Fundacji dla Edukacji i Nauki „Polis”. − Wychowywać przede wszystkim przez własny przykład, a także przez odkrywanie i nazywanie tego, co jest piękne – pięknym, dobrym – tego, co dobre. Należy wyjść z relatywizmu i powrócić nie do pojęcia wartości, ale do pojęcia cnót, które są podstawowe i nie ulegają redefinicji – dodaje M. Wróblewska.

Niwelowanie barier

Zdaniem Małgorzaty Małyski, moderatorki panelu, wychowywać to znaczy stwarzać takie warunki w placówkach, w których dzieci spędzają czas, by mogły jak najskuteczniej być wspierane we wszystkich sferach rozwojowych. – Zarówno w sferze fizycznej, emocjonalnej, społecznej, jak i intelektualnej – wyjaśnia. Zwróciła także uwagę na wystąpienie specjalisty, który pokazywał, w jaki sposób niwelować bariery akustyczne, zakłócające na etapie pracy z najmłodszymi ich percepcję dźwięków oraz mowy produkowanej przez nauczyciela lub rówieśnika, przez co źle słyszą. – To szczegół, który dla wielu bywa niezauważalny, a za pomocą odpowiedniego sprzętu nauczyciel może sprawić, że dźwięki w sposób niezakłócony przez pracę w grupie czy szum ulicy dotrą do ucznia. Jest to niezwykle istotne na etapie, gdy ten uczy się mowy – podkreśla M. Małyska.