Niczym otwarta księga

Przechadzając się pośród zabytkowych mogił, poznajemy ludzi, którzy żyli przed nami. Chodzili ulicami naszej miejscowości, może brali ślub w naszym kościele, pracowali dla wspólnego dobra. Nagrobne napisy przywołują ich imiona, daty urodzenia i śmierci, a także w wielu przypadkach zawód czy funkcje, jakie pełnili za życia. Tak jest szczególnie w przypadku starych nagrobków, które są mniej anonimowe niż te współczesne. – Dobrze to widać na naszym cmentarzu, który od 200 lat jest miejscem spoczynku mieszkańców miasta i okolic. Stare groby opowiadają niejedną historię – mówi ks. Andrzej Juźko, proboszcz parafii św. Anny w Lubartowie.

oceń artykuł