Była krzewicielką wiary katolickiej na Litwie w XIV wieku - św. Jadwiga Królowa Polski. To ona jest patronką jednej z lubelskich parafii na Czechowie.
To w tej parafii co niedzielę modli się średnio ok. 3 tys. wiernych. W uroczystość odpustową spotkali się nie tylko na wspólnej modlitwie, a także na festynie rodzinnym, którego celem była międzypokoleniowa integracja.
Parafia pw. św. Jadwigi Królowej ma ponad trzydziestoletnią tradycję. To najstarsza parafia na Czechowie, która istnieje od 1980 roku. W uroczystość odpustową ku czci św. Jadwigi Królowej w obecności księży i osób życia konsekrowanego, a także licznie zebranych wiernych modlono się o błogosławieństwo i opiekę świętej patronki. Sumie odpustowej przewodniczył oraz homilię wygłosił ks. Dawid Woliński, rodak z parafii pw. św. Jadwigi Królowej Polski w Lublinie.
- Każdy dzień był dla niej podejmowaniem na nowo Chrystusowego wezwania. Jej działania polityczne, kulturalne i dobroczynne wypływały - wszystkie w tym samym stopniu - z miłości do Króla Królów. Trwanie przy Mistrzu na modlitwie i posługiwanie Mu w działalności praktycznej splotły się w jej życiu na podobieństwo inicjałów Marty i Marii, które poleciła umieścić w Psałterzu i na polichromiach zdobiących jej pokoje. - mówił w czasie homilii ks. D. Woliński.
Jadwiga Andegaweńska była kobietą wykształconą, o różnorodnych zainteresowaniach. Starała się o rozwój kultury narodowej. Dzięki niej powstał Wydział Teologiczny i odnowiono Uniwersytet Krakowski. Realizowała w swoim życiu słowa psalmisty: "Tobie służyć, to znaczy królować".
- Sześć wieków czekała Jadwiga na otoczenie jej imienia aureolą świętości. Zachował ją Bóg dla naszego pokolenia. Chciał, by chwała świętej rozbłysła w czasach, w których zagrożenia dzisiejszego świata usiłują oddzielić świat od Boga i politykę od religii. Chciał, by jej wyniesienie wlało ducha w poniżony naród, by w poczet świętych zaliczył ją papież Polak. Święta Jadwiga żyła tylko 25 lat i została świętą, a my? Ile lat potrzebujemy? - pytał wiernych na zakończenie ks. Woliński.
Kanonizacji Jadwigi dokonał Jan Paweł II na krakowskich Błoniach 8 czerwca 1997 r., w obecności ponad miliona ludzi, w 18. rocznicę pierwszej Mszy o bł. Jadwidze odprawionej w Krakowie. Z tej racji obchody ku czci św. Jadwigi przeniesiono z pierwotnego terminu (17 lipca, dies natalis świętej) na 8 czerwca. Była to pierwsza w dziejach kanonizacja na ziemi polskiej.
Po sumie odpustowej, wokół kościoła parafialnego przeszła procesja Eucharystyczna zakończona nabożeństwem czerwcowym. Następnie na terenach zielonych odbył się festyn rodzinny pn. „Dzielnice Kultury - Festyn Rodzinny u Świętej Jadwigi”. W czasie pikniku nie zabrakło występów artystycznych i muzycznych uczniów z przedszkoli i szkół podstawowych znajdujących się na terenie parafii. Wieczorem w kościele parafialnym festyn zakończył się koncertem Eleni wraz z zespołem i wspólnym odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego.
Budowa kościoła pw. św. Jadwigi Królowej rozpoczęła się 16 sierpnia 1980 roku. Kilka tygodni później, 23 listopada 1980 roku, nastąpiło poświęcenie placu kościelnego przez bp. Bolesława Pylaka w obecności ok. 10 tys. wiernych. Poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę kościoła parafialnego dokonał 29 września 1982 roku bp Zygmunt Kamiński. Konsekracja kościoła przez abp. Józefa Życińskiego miała miejsce 8 czerwca 2001 roku. Z terenu tej parafii z biegiem czasu wyodrębniano kolejne parafie: pw. św. Andrzeja Boboli, a także parafię pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy.