W rękopisie „Sumariusz przywilejów miasta Lublina” Piotr Brandys napisał: „Kiedy za Kazimierza Wielkiego, w rozszerzonej i obronnymi murami otoczonej posadzie swojej, Lublin wzrósł nagle w ludność, jednocześnie zaś zwiększyła się w nim liczba ubogich i chorych do tego stopnia, że szpital parafialny przy kościele Ś. Michała okazał się nie wystarczającym – wówczas to prawdopodobnie założono pierwszy szpital miejski, tuż za bramą krakowską, który od zbudowanego przy nim nieco później kościoła świętoduskim powszechnie był nazywany.