Mieczysław Cisło urodził się w dzień uroczystości Wniebowzięcia NMP w 1945 r. w Niemirówku, należącym do parafii Krasnobród. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Tomaszowie Lubelskim. Maturę uzyskał w 1964 r.  Do seminarium duchownego w Lublinie wstąpił w 1964 r. Formację duchową i studia teologiczne zakończył w 1970 r. Po egzaminie magisterskim z zakresu teologii przyjął święcenia kapłańskie 14 czerwca 1970 r. w Lublinie z rąk bp. Piotra Kałwy.

Po święceniach posługiwał 4 lata jako wikariusz w parafii św. Franciszka Ksawerego w Krasnymstawie i rok w parafii św. Anny w Lubartowie. W 1975 r. rozpoczął studia z zakresu teologii dogmatycznej w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Doktorat uzyskał w 1981 r.

W październiku tego samego roku rozpoczął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie, gdzie - obok prowadzonych wykładów z teologii dogmatycznej - pełnił przez 3 lata funkcję prefekta, w latach 1984-1991 - wicerektora i rektora w latach 1991-1998.

13 grudnia 1997 został wyniesiony do godności biskupa tytularnego Auca i ustanowiony biskupem pomocniczym lubelskim. Konsekrowany 2 lutego 1998 r. w archikatedrze w Lublinie przez abp. Józefa Życińskiego. W archidiecezji pełni obowiązki m.in. wikariusza generalnego, przewodniczącego Archidiecezjalnej Komisji Duszpasterstwa Ogólnego, członka Rady Kapłańskiej i członka Kolegium Konsultorów.

Po śmierci abp. Życińskiego 10 lutego 2010 r., do objęcia archidiecezji przez abp. Stanisława Budzika 22 października 2011 r., pełnił funkcję administratora archidiecezji. Jego dewizą biskupią jest: „Christus Pascha nostrum” (łac. Chrystus nasza Pascha).

W lipcu tego roku bp Cisło, były przewodniczący Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem KEP, został uhonorowany wyróżnieniem „Vir Bonus”, przyznawanym od kilku lat przez Stowarzyszenie im. Jana Karskiego osobom, które istotnie przyczyniają się do realizacji idei pojednania między chrześcijaństwem a judaizmem oraz między Polakami a Żydami.