W kolekcji znalazły się w dzieła o wysokiej wartości artystycznej, które trudno spotkać na rynku sztuki. Składa się na nią 12 obrazów, w tym 2 miniatury portretowe i 12 zegarów. Autorami dzieł są czołowi polscy malarze XIX w.: Aleksander Gierymski, Roman Kochanowski, Juliusz i Wojciech Kossakowie, Jacek Malczewski, Henryk Siemiradzki, Józef Simmler, Alfred Wierusz-Kowalski i Leon Wyczółkowski.

  Wśród ofiarowanych prac znalazł się obraz Alfreda Wierusz-Kowalskiego (1849-1915), zatytułowany "Wyjazd na polowanie" Muzeum Lubelskie Na wystawie w Muzeum Lubelskim na Zamku zaprezentowane unikatowy obraz Stanisława Wyspiańskiego, wykonany w technice olejnej, niezwykle rzadko stosowanej przez tego artystę.

Zegary z kolekcji to głównie wyroby francuskie powstałe w XIX w. Ich formy ilustrują przemiany sztuki zdobniczej od klasycyzmu, poprzez biedermeier, do stylów historyzujących w drugiej połowie tego stulecia. Szczególne walory artystyczne prezentują zegary z dekoracją figuralną – wśród nich wyróżnia się dzieło wybitnego francuskiego rzeźbiarza i brązownika Pierre’a-Philippe’a Thomire.

Muzeum Lubelskie w Lublinie zaprasza na otwarcie wystawy Kolekcja Iwony i Ireneusza Hofmanów do sal wystawowych Zamku Lubelskiego 19 czerwca o godz. 18.00.

Prof. Iwona Hofman, medioznawca, politolog. Prowadzi badania nad publicystyką i myślą polityczną polskiej emigracji po 1945 r., koncentrując się na dorobku Jerzego Giedroycia i „Kultury” paryskiej. Pracownik Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 2016 roku jest dziekanem Wydziału Politologii; kierownik Zakładu Dziennikarstwa i Pracowni Badań nad Instytutem Literackim w Paryżu. Jest autorką 30 książek i ponad 200 artykułów naukowych.

Ireneusz Leszek Hofman (1926–2013) – adwokat, specjalista w zakresie prawa karnego, z zamiłowania muzyk i koneser sztuki. Urodzony w Rokitnie Wołyńskim. Ukończył Wydział Prawa i Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Na listę adwokatów został wpisany w 1953 r. Nestor lubelskiej palestry, przez ponad półwiecze służył wiedzą i doświadczeniem społeczności Lublina. Mając wykształcenie w zakresie kompozycji i teorii muzyki, w latach 1949–1953 pełnił funkcję dyrygenta chóru KUL, a także chóru Technikum Budowlanego w Lublinie.