WIELKA TAJEMNICA WIARY

List pasterski Metropolity Lubelskiego na Adwent 2019 r.

Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!

Po raz kolejny w życiu przekraczamy bramę Adwentu. Rozpoczynamy drogę, która poprowadzi nas do radości Świąt Bożego Narodzenia. Słowo „Adwent”, pochodzące od łacińskiego adventus, oznacza „przyjście.” Wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa. Rozważamy tajemnicę Słowa, które stało się Ciałem w łonie Maryi Dziewicy w Nazarecie i narodziło się w Betlejem. Oczekujemy Jego powtórnego przyjścia w chwale, kiedy powróci, aby sądzić żywych i umarłych. Dzień ten wydaje się wielu ludziom tak odległy, że aż nierealny. A jednak adwentowe Słowo Boże przypomina o nim, zachęca nas do nieustannego czuwania i wzywa do szczerego nawrócenia.

W dzisiejszej Ewangelii Chrystus nawiązuje do opisanego w Księdze Rodzaju potopu. Wielka powódź zmiotła z powierzchni ziemi ludzi, którzy nie liczyli się zupełnie z bliskim końcem swojego życia. Uratował się jedynie patriarcha Noe ze swoją rodziną, człowiek sprawiedliwy, który wziął sobie do serca Boże ostrzeżenie. Przypominając biblijną historię Noego, Jezus kieruje do nas wezwanie, abyśmy naszego nawrócenia, przemiany naszych serc, nie odkładali na jutro, na ostatnią godzinę. Abyśmy każdy dzień i każdą godzinę życia traktowali jako szansę spotkania z Bogiem, który przychodzi, aby nas zbawić.

Eucharystia daje życie

Nie ma lepszego miejsca na spotkanie z Bogiem, nie ma bardziej owocnej okazji, aby doświadczyć Jego rzeczywistej obecności, jak Eucharystia. Jest to bowiem Najświętsza Ofiara, którą sam Chrystus składa w Duchu Świętym niebieskiemu Ojcu. Jest to – jak głosi stara modlitwa Kościoła –„Święta Uczta, na której przyjmujemy Chrystusa, odnawiamy pamięć Jego Męki, dusze napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały.”

Słusznie więc Kościół w Polsce umieścił Eucharystię w centrum programu duszpasterskiego na kolejne trzy lata. Po latach poświęconych znaczeniu Chrztu świętego w życiu chrześcijanina oraz działaniu Ducha Świętego w sercach wierzących, zwłaszcza w sakramencie Bierzmowania, przystępujemy do rozważania tajemnicy Eucharystii i jej centralnej roli w życiu Kościoła i każdego wierzącego.

Celem programu jest głębsze poznanie znaczenia i wartości tego Sakramentu, który nazywamy Najświętszym i który przyjmujemy najczęściej spośród wszystkich sakramentów. Program jest gorącą zachętą skierowaną do wiernych, aby regularnie uczestniczyli we Mszy Świętej, gdyż Kościół, który nie gromadzi się na Eucharystii, przestaje być Kościołem żywym, przynoszącym owoc. Program ma służyć odnowie życia eucharystycznego, tak aby od adoracji tajemnicy przechodzić do czynów miłości bliźniego. Do takiego świadectwa wezwani są wszyscy uczestnicy Mszy Świętej, którzy są posłani, aby głosić ludziom Dobrą Nowinę. Ogólne hasło programu, obejmującego trzy lata brzmi: „Eucharystia daje życie.” Ona kształtuje życie naszej wiary i jest zapowiedzią życia wiecznego, zgodnie ze słowami Pana Jezusa: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6,55).

Pierwszy rok programu, który właśnie dziś rozpoczynamy, ma ukazać Eucharystię jako wielką tajemnicę wiary. Tak ją nazywa kapłan w centralnym momencie Mszy Świętej, po ukazaniu wiernym darów chleba i wina, które mocą Ducha Świętego stały się Ciałem i Krwią Chrystusa. Eucharystia pozostaje tajemnicą wiary, ale rozum może wiele na jej temat dopowiedzieć, korzystając z bogatych źródeł biblijnych, patrystycznych, katechizmowych oraz świadectwa świętych.

Papież Franciszek powiedział, że Eucharystia „jest bijącym sercem Kościoła, rodzi go i odradza, gromadzi go i daje mu siłę. Ale Eucharystia przygotowuje nam również miejsce w niebie, w wieczności, ponieważ jest Chlebem z nieba. Stamtąd pochodzi, jest jedyną materią na tej ziemi, która naprawdę dotyka wieczności. Jest chlebem przyszłości, który już teraz pozwala nam zasmakować przyszłości nieskończenie wspanialszej niż wszelkie nasze najlepsze oczekiwania. Ten Chleb karmi nasze największe nadzieje i posila nasze najpiękniejsze marzenia. Jest on rzeczywiście zadatkiem życia wiecznego.”