Zakończono prace konserwatorskie w kościele pobrygidkowskim przejdź do galerii

Historia zabytkowego kościoła rektoralnego sięga XV wieku, kiedy to został wzniesiony przez Władysława Jagiełłę, upamiętniając jego zwycięstwo w bitwie pod Grunwaldem.

Głównym celem remontu było przywrócenie wartości historycznych zespołu klasztornego przy kościele, który od wieków stanowi integralną część pejzażu Lublina. Prace były realizowane w ramach kilku projektów, a ich zakres obejmował zarówno wnętrze, jak i zewnętrzną część świątyni. Efektem końcowym jest odbudowa i zachowanie nie tylko estetycznych, ale także historycznych walorów tego zabytku.

- W trakcie prac, które trwały kilka lat, odkryto wiele fascynujących elementów, które wciąż pozostają świadectwem przeszłości kościoła. Jednym z najważniejszych odkryć było ponowne odsłonięcie bogato zdobionego prezbiterium, które przez lata było zasłonięte grubymi warstwami wapna i białego malowania. Dzięki starannej konserwacji udało się ujawnić niemal 97 proc. oryginalnych malowideł, które po odnowieniu zyskały żywe, pierwotne barwy - mówi ks. Dariusz Bondyra, rektor kościoła pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej.

Tajemnice ukryte w podziemiach

Podczas prac renowacyjnych dokonano również nowych odkryć archeologicznych. Pracownicy kościoła wiedzieli o istnieniu dziewięciu krypt, jednak w trakcie remontu okazało się, że istnieje dziesiąta, nieznana wcześniej. Choć jej zawartość nie została przebadana ze względu na ograniczenia czasowe projektu, jej obecność stanowi tajemnicę, którą być może będą mogły odkryć przyszłe pokolenia. Z tego powodu, choć archeolodzy wyrazili żal, że badania nie zostały przeprowadzone, pozostaje nadzieja, że w przyszłości ten temat zostanie podjęty ponownie.

Historyczne skarby kościoła

Kościół pobrygidkowski to prawdziwa skarbnica zabytków z okresu panowania Jagiellonów. W ołtarzu głównym znajduje się obraz świętej Brygidy, patronki kościoła, który stanowi część gotyckiego tryptyku z XV wieku.

- Z tego samego okresu pochodzi także krucyfiks w nawie bocznej oraz epitafium, które ozdabiają wnętrze świątyni. Na strychu kościoła zachowały się polichromie, które powstały w latach 1478-1480 za czasów Kazimierza Jagiellończyka. Te malowidła również zostały poddane konserwacji i stanowią unikalny przykład średniowiecznej sztuki sakralnej. Ciekawe jest również odkrycie malowideł na chórze, które przedstawiają fragmenty większego przedstawienia, być może fryzu, który oryginalnie obiegał nawę pod drewnianym stropem kościoła. Niestety, drewniany strop nie zachował się do dzisiejszego dnia, ale dzięki konserwacji polichromii możemy podziwiać fragmenty tej dawnej dekoracji - mówi Dariusz Kopciowski, wojewódzki konserwator zabytków w Lublinie.

Zakończenie prac konserwatorskich w Kościele pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej jest efektem lat ciężkiej pracy, cierpliwości oraz zaangażowania wielu osób. Ks. Dariusz Bondyra, rektor kościoła, podkreśla, że prace wymagały nie tylko ogromnej precyzji, ale i pokory. Wiele z zaplanowanych działań musiało zostać rozłożonych na kilka lat, ponieważ nie wszystko udało się wykonać w przewidywanym czasie. Jednak dzisiaj, dzięki staranności wykonania, mieszkańcy Lublina oraz turyści mogą podziwiać piękno tej historycznej świątyni, której dziedzictwo sięga sześciu stuleci.

Kościół w sercu Lublina

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej to jeden z najważniejszych zabytków sakralnych w regionie. Wzniesiony w latach 1412-1426, mimo licznych pożarów i rabunków, zachował swoją gotycką bryłę. Jego monumentalność oraz wspaniałe detale architektoniczne i artystyczne sprawiają, że jest to miejsce wyjątkowe, zarówno pod względem historycznym, jak i kulturowym.

Kościół, wpisany do rejestru zabytków, stanowi symbol nie tylko religijnej tradycji, ale także świadectwo minionych epok. Jego renowacja to proces, który nigdy się nie kończy, a ostatnie prace są tylko jednym z wielu etapów utrzymania tego cennego zabytku w jak najlepszym stanie. Dzięki pracy konserwatorów, architektów oraz wszystkich zaangażowanych w projekt, Kościół pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej pozostanie w sercu Lublina na wiele lat, ciesząc oko przyszłych pokoleń.