Co z tą Ukrainą?

Autorem tekstu jest dr Łukasz Jasina

"Kryzys Krymski" oraz wydarzenia na Ukrainie z ostatnich trzech miesięcy dowodzą, że wcale nie żyjemy w epoce "post-rewolucyjnej" i że nie zagrażają nam tylko i wyłącznie kryzysy ekonomiczne. Świat - nawet w naszym bliskim toczeniu - pozostaje niestabilny.

Działania Władimira Putina paradoksalnie dowodzą słabości jego samego i Rosji. Polityk który "stracił twarz" (a takim jest Putin po obydwu klęskach prestiżowych - na Ukrainie i podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Soczi) musi teraz ją "odzyskać". Putin, który przegrywa, stawia pod znakiem zapytania swój mit zwycięzcy i może stracić popularność. W końcu Rosji nie jest potrzebny przegrany prezydent. Pragnienie potwierdzenia siebie jako zwycięzcy pcha prezydenta Federacji Rosyjskiej w kierunku sytuacji, której zakończenia nie sposób przewidzieć.

Rosjanie mają szansę na oderwanie Krymu od Ukrainy. Ale koszty takiego zwycięstwa będą dla nich zbyt wysokie. Co najmniej jedna trzecia ludności Półwyspu okupacji nie poprze. Tatarzy mogą zdecydować się na opór zbrojny. Do tego Rosja nie może sobie pozwolić na konflikt ze wspierającą Tatarów Turcją i światem muzułmańskim.

Naruszenie granic Ukrainy to złamanie porozumienia z Budapesztu z 1994 roku zawartego pomiędzy wielkimi mocarstwami - Rosją, USA i Wielką Brytanią. Nikt teraz juz im nie zaufa - skoro łamią swoje własne zobowiązania. W Budapeszcie zagwarantowano nienaruszalność granic Ukrainy w zamian za wyrzeczenie się broni jądrowej przez ten kraj. Każdy z mniejszych graczy politycznych może teraz śmiało podważyć dominację USA czy Rosji w tej dziedzinie. Krym otwiera "puszkę Pandory" i ciężko przewidzieć rezultaty tego otwarcia.