Numer cztery - czyli numer jeden
Urodził się w Belgradzie. Jest synem Rosjanki i Serba. Razem z matką wyemigrował do USA, gdzie spędził młodość i cale dorosłe życie. Pierwszy koncert zagrał w wieku niespełna dziesięciu lat. Przyjechał do Lublina, by zagrać Chopina.
Gdy miał zaledwie kilka lat, usłyszał utwór Fryderyka Chopina. Zachwycił się utworem tak bardzo, że mając 8 lat chciał grać jego polonezy, więc rozpoczął systematyczną naukę gry na fortepianie.
Pierwszy raz Eugen wystąpił publicznie mając niecałe dziesięć lat, w szkole w Springfield. Wykonał wtedy koncert Mozarta d-moll.
Ukończył studia pianistyczne w Nowym Jorku. Nawiązał także kontakt z Arturem Rubinsteinem, z którym się konsultował przez wiele lat.
W 1970 roku Eugen Indjič zajął czwarte miejsce na konkursie chopinowskim w Warszawie. Jednak dziś jest powszechnie uznawany za jednego z najlepszych pianistów i interpretatorów muzyki Chopina na świecie.
Eugen Indjić wystąpił w Lublinie w rocznicę kanonizacji Jana Pawła II w ramach Opus Magnum na KUL. Zagrał utwory Roberta Schumanna, Beethovena i, oczywiście, Chopina.
- Od wielu dni przygotowywaliśmy się do obchodów rocznicy kanonizacji Jana Pawła II. Padło wiele słów na temat tego kim był Karol Wojtyła. Podkreślano, że oprócz tego, że był filozofem, uczonym, był również artystą. Był poetą, dramaturgiem, człowiekiem wrażliwym na muzykę. Wiedząc to, możemy śmiało powiedzieć, że nasz święty będzie się z nami cieszył tym koncertem - powiedziała prof. Urszula Paprocka-Piotrowska, prorektor KUL.
- Sztuka podąża tą samą drogą co wiara – powiedziała przed koncertem dr Teresa Księska-Falger, powołując się na słowa Jana Pawła II. – Duchowość tego artysty i jego mówienie dźwiękami, wpisuje się w nasze potrzeby. To Chopina wybrał i pokochał nasz gość - podkreśliła Księska-Falger.
