To ona udostępniła fotografie Edwarda Hartwiga.

Można je oglądać na wystawie w zaułku Hartwigów, jak nazwano malownicze schody wiodące z ulicy Kowalskiej na lubelskie Stare Miasto.

- To miejsce przyciągało ojca, który wielokrotnie je fotografował. Jedno z tych zdjęć jest na wystawie, choć nie jest to najstarsza fotografia tego miejsca. Tą mam u siebie w domu w formacie 30x40 wykonaną w latach 30 XX wieku. To wówczas z pasjonata fotografii ojciec stał się rzemieślnikiem odziedziczywszy po swym ojcu zakład fotograficzny przy ulicy Narutowicza 19 - mówi Ewa Hartwig-Fijałkowska.

Pierwsze w życiu zdjęcie zrobił w Lublinie na Starym Mieście w 1920 roku.

Edward Hartwig (1909-2003), jeden z najwybitniejszych polskich fotografików, patrzył na Lublin jak malarz i poeta. Z jednej strony dokumentował jego architekturę, zaułki, zakątki i panoramy, z drugiej - kreował obraz Lublina jako miasta niezwykłego, przyjaznego i pięknego.

Wystawa Lublin Edwarda Hartwiga to niezwykła podróż w czasie, bo pokazuje Lublin w 1954 roku.

- Na 10 rocznicę komunistycznej Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej zdecydowano się szybko odnowić Stare Miasto i jego okolice. Część kamienic odrestaurowano, część wzniesiono na nowo, terenom wokół zamku, gdzie do wojny była dzielnica żydowska, nadano zupełnie inny kształt urbanistyczny. Na szczęście układ zabudowy wzgórza staromiejskiego i charakterystyczne dla Lublina, znane od wieków panoramy niemal pozostały bez zmian. Tak wiek XIV połączył się z wiekiem XX. Fotografik przygląda się pracom, ale zagląda i na podwórka, gdzie życie biegnie w innym stylu - wyjaśnia kurator wystawy Roman Krawczenko.