List pasterski metropolity lubelskiego na Wielki Post 2018 r.

W październiku bieżącego roku odbędzie się w Rzymie synod poświęcony duszpasterstwu młodych pod hasłem: „Młodzież, wiara i rozeznanie powołania”. To znak, że troska o młode pokolenie jest ważna dla Kościoła. Jak wskazywał św. Jan Paweł II, „Kościół ma wiele do powiedzenia młodym, młodzi zaś Kościołowi” (Christifideles laici 46). Spotkanie synodalne wpisuje się zatem w dialog, który Kościół prowadzi zarówno z młodymi żyjącymi wiarą, jak i z tymi, którzy z różnych powodów dystansują się od niego. Chce ich obdarować życiem opartym na pewnym fundamencie miłości Boga i bliźniego. To ważne, aby dzisiejsi młodzi nie wątpili w sens podejmowania nieodwołalnych decyzji i radykalnych wyborów. Kościół chce służyć młodym, aby ich życiorysy były piękne i święte.

Już dziś zapraszam wszystkich do modlitwy z młodymi i za młodych podczas październikowego synodu. Przez cały czas jego trwania, codziennie, będziemy się gromadzić na adoracji i słuchaniu Słowa Bożego w różnych parafiach archidiecezji. Niech ta inicjatywa młodzieży spotka się z żywym odzewem ze strony wszystkich wiernych. W marcu w Rzymie spotkają się młodzi z całego świata, aby poprzez wymianę myśli i doświadczeń przygotować spotkanie synodalne. W kilkuosobowej delegacji Kościoła w Polsce będzie obecna przedstawicielka naszej archidiecezji. Polecam jej posługę waszym modlitwom.

Liczę także na spotkanie z rzeszą młodych podczas kolejnej edycji Światowego Dnia Młodzieży w najbliższą Niedzielę Palmową. Tradycyjnie zgromadzimy się najpierw na nabożeństwie Drogi krzyżowej na Majdanku, a później w niedzielę na Eucharystii w archikatedrze. Uczestnictwo młodych w tym święcie powierzam gorliwości rejonowych duszpasterzy młodzieży, kapłanów, katechetów i liderów wspólnot formacyjnych.

Refleksja nad powołaniem życiowym może doprowadzić do odkrycia powołania do kapłaństwa. Młodzi ludzie, którzy rozważają wybór tej drogi życiowej będą za kilka miesięcy składać egzaminy maturalne. Także niektórzy studenci czy osoby pracujące zawodowo skłaniają się do pójścia za odkrywanym w sercu głosem powołania. Trzeba ich wesprzeć wielkopostnymi wyrzeczeniami, modlitwą, postem i składaną w tej intencji jałmużną na rzecz ubogich. Bezcennym darem pozostaje cierpienie osób samotnych i chorych połączone z błaganiem, aby nie zabrakło nam radosnych głosicieli Ewangelii i szafarzy świętych sakramentów.

W Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Lublinie kontynuuje formację 48 alumnów naszej archidiecezji. Niektórzy z nich przyjmą w maju święcenia diakonatu, inni zostaną wyświęceni na prezbiterów i z końcem czerwca zaangażują się w posługę duszpasterską w naszych parafiach. Ufamy, że we wspólnocie seminaryjnej zastąpią ich nowi kandydaci do służby kapłańskiej. Modlimy się o to, aby było ich więcej. Gwałtowny spadek powołań do kapłaństwa w Polsce i w naszej archidiecezji musi nas wszystkich napawać troską i mobilizować do działania. Spełniając zachętę samego Chrystusa, prośmy Ojca w niebie o nowych robotników, gotowych ofiarnie pracować dla zbawienia ludzi. W wielu parafiach naszej archidiecezji pierwszoczwartkowa adoracja Najświętszego Sakramentu oraz modlitwa różańcowa przed wieczorną Eucharystią stanowią łatwo dostępny dla wszystkich wiernych sposób zaangażowania w budzenie i rozwój powołań. W każdą niedzielę o godz. 11.30 kościół seminaryjny w Lublinie jest otwarty dla tych, którzy chcieliby pomodlić się wraz z klerykami na uroczystej Mszy Świętej.

W dniach bezpośrednio następujących po Wielkanocy odbędzie się w seminarium zjazd dla kandydatów rozeznających swoje powołanie. O szczegółach informuje seminaryjna strona internetowa. Warto ją śledzić także dlatego, że nie tylko opowiada o bieżących wydarzeniach z życia alumnów, ale także podaje cotygodniowe intencje modlitewne. Cała archidiecezjalna wspólnota wiernych powinna być odpowiedzialna za pomoc w rozeznawaniu życiowej drogi oraz duchowe towarzyszenie powołanym do kapłaństwa. „U źródeł powołania kapłańskiego i zakonnego – mówił św. Jan Paweł II – znajduje się zawsze ten wielki poryw serca młodej duszy, w której odzywa się głos ukrytego Mistrza. I rodzi się potrzeba, wręcz wewnętrzny imperatyw, ażeby tę duszę «dać», skoro On sam za każdą duszę ludzką zapłacił cenę najwyższej miłości aż do końca”.

Na wielkopostny czas spotkania z miłością Bożą i na chrześcijańskie świadectwo ofiarnej miłości wszystkim z serca błogosławię.

Wasz biskup Stanisław