Czym różni się uniwersytet kościelny od katolickiego? Jakie cele ma ten ostatni i dlaczego jest tak istotny we współczesnym świecie?
Abp Stanisław podkreślił również istotność chrześcijańskiego podejścia do badań naukowych w uniwersytecie katolickim. Jest ono istotne zwłaszcza w kontekście troski o integralną wiedzę w świecie, w którym następuje naukowe rozproszenie i rozdrobnienie. Podkreślał tu doniosłość dialogu między wiarą i rozumem, a także wysoką wrażliwość etyczną w poszukiwaniu stosowanych metod, aby nauka nie obróciła się przeciw człowiekowi. Zwracał uwagę na interakcję miedzy teologią a innymi dyscyplinami w poszukiwaniu syntezy i głębszego sensu. Tylko w ten sposób, jego zdaniem, można wykształcić liderów, aby powstał lepszy porządek polityczny i społeczny świata. Zaznaczył przy tym, iż uniwersytet katolicki to najlepszy środek jaki Kościół może dać ludzkości w czasach trudnych.
Nie zabrakło również odniesienia do krytyki, z jaką spotkał się dokument papieski w niektórych środowiskach uniwersyteckich, zwłaszcza w USA. Zarzucano, że „Ex Corde Ecclesiae” ogranicza wolność i autonomię. Tymczasem można w tej krytyce zauważyć wpływ liberalnego laicyzmu z jego błędną koncepcją człowieka oraz stereotypowe myślenie, jakoby tylko sekularyzm stanowił warunek naukowego obiektywizmu. – W tym niełatwym kontekście trwa dialog Kościoła z kulturami naszych czasów. Od tego dialogu zależy przyszłość Kościoła i świata. W dialogu tym uniwersytety katolickie pełnią niezastąpioną rolę – mówił abp Budzik.
W dalszej części spotkania odbyła się dyskusja, uczestniczyli w niej m.in. ks. prof. Sławomir Nowosad, dziekan Wydziału Teologii, prof. Monika Walczak, dziekan Wydziału Filozofii, ks. prof. Stanisław Janeczek oraz prof. Agnieszka Lekka-Kowalik, dyrektor Instytutu Jana Pawła II.
Zastanawiano się m.in. na ile uniwersytet ma wpływ na rzeczywistość kulturową, skoro ta z pewnością ma wielki wpływ na uniwersytet, nawet na jego wewnętrzne sprawy. Zastanawiano się na ile uniwersytet katolicki może i powinien mieć wpływ na kształt humanistyki. Prof. Nowosad zauważył, iż trzeba szukać narzędzi, być może także duszpasterskich, jak w katolickim Uniwersytecie we Lwowie, co może dać ożywienie wspólnocie studentów i profesorów. Prof. Lekka–Kowalik stwierdziła, że człowiek ma biologiczny, ale także administracyjny instynkt przetrwania, dlatego naukowcy nie powinni się zrażać trudnościami wynikającymi ze zmiany przepisów i trudnościami administracyjnymi. Prof. Janeczek natomiast sugerował, że katolicyzm uniwersytetu powinien iść w parze z jakością uprawianej na nim nauki oraz elitarnością studiów. Podsumowując, abp Budzik stwierdził, że należy być człowiekiem paschalnym, skoncentrowanym również na nadziei. Zadaniem zaś każdego członka danej wspólnoty, także uniwersyteckiej, jest dbanie o swoje obowiązki i dobre ich wypełnianie.
Konwersatoria Myśli Karola Wojtyły – Jana Pawła II odbywają się regularnie od 1984 r. Podczas spotkań zaproszeni goście wygłaszają referat, po którym następuje dyskusja.