Nawet wówczas, gdy na mapach świata nie było Polski, mowa ojczysta, literatura, która wówczas powstawała, podtrzymywała naród polski na duchu i określała tych, którzy Polakami się czuli. Upamiętniła to Szkoła Podstawowa nr 15 w Lublinie.
Jan Paweł II, patron Szkoły Podstawowej nr 15 w Lublinie, mówił: – Nasz naród przetrwał najstraszniejsze doświadczenia dziejów; wielokrotnie skazywany był na śmierć, a przecież pozostał przy życiu i pozostał sobą pośród rozbiorów i okupacji w oparciu o własną narodową kulturę, która okazała się silniejszą potęgą od tych, które chciały ją zniszczyć.
– Te słowa stały się dla społeczności naszej szkoły inspiracją do podjęcia działań umacniających w każdym z nas poczucie tożsamości narodowej, patriotyzmu i szacunku dla języka ojczystego oraz utrwalonego w nim dziedzictwa polskiej kultury, a szczególnie literatury narodowej. Wyjątkową okazją do realizacji nowego projektu, który został zatytułowany „Gdy myślę – Ojczyzna – wyrażam siebie i zakorzeniam…”, stała się 100. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości – mówi Teresa Szabelska, polonistka ze SP nr 15 w Lublinie.
– Chcieliśmy, by ten rok był rzeczywiście wyjątkowy, dlatego nauczyciele wspólnie z uczniami opracowali program, który był realizowany od początku roku szkolnego. Wśród podejmowanych działań znalazły się konkursy i quizy historyczne pod hasłem „Wiem, kim jestem” przeznaczone dla uczniów od klasy I szkoły podstawowej do klasy III gimnazjum, wystawy plastyczne prezentujące dorobek narodowej literatury, a także wystawa historyczna zatytułowana „Drogi do wolności”, prezentująca wysiłek pokoleń Polaków w walce o wolność ojczyzny. Chór szkolny przygotował koncert pieśni i piosenek patriotycznych, a nauczyciele opracowali autorską „Piosenkę dla Niepodległej” – mówi Adam Szymala, dyrektor szkoły.
Kulminacją obchodów związanych z odzyskaniem niepodległości było odsłonięcie na budynku szkoły tablicy upamiętniającej znaczenie narodowego języka i ojczystej literatury w walce pokoleń Polaków o niepodległość.