Lekarze też powinni się uczyć komunikacji

Pozytywny jest fakt rosnącego zainteresowania podnoszeniem swoich kwalifikacji w tym zakresie zarówno wśród studentów medycyny i lekarzy. Optymizmem napawa fakt większego udziału przedmiotów podnoszących kompetencje komunikacyjne w programie studiów lekarskich. Zjawisko to jest ponadto coraz częściej obierane za obiekt badań i analiz naukowych. Każdego roku systematycznie rośnie liczba publikacji naukowych dotyczących komunikacji. W roku 2017 w bazie danych PubMed prawie 28 000 prac zawierało w tytule słowo komunikacja. Tendencje są zatem dobre i optymistyczne. Temat ten w świecie medycznym w Polsce był jednak przez wiele lat zaniedbywany i choć lekceważenie go przechodzi powoli do historii, pamiętać należy, że historia jest nauczycielką życia.

W ten dobry trend od dobrych kilku lat wpisuje się działalność kilku młodych zapaleńców z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Konferencja „Komunikacja - wyzwaniem współczesnej medycyny” już po raz czwarty zainteresowała wiele osób poszukujących magis w medycynie. Wydarzenie odbyło się przed kilkoma dniami w pomieszczeniach Collegium Anatomicum UM. Poszukiwania wiedzy i umiejętności w dziedzinie komunikacji w medycynie i profesjonalnej opiece nad pacjentem, wykraczającej poza sprawy medyczne doprowadziły do stworzenia wydarzenia, z którego jesteśmy niezwykle dumni i w które naprawdę wierzymy.

Jesteśmy młodymi lekarzami, pracownikami naszej Alma Mater, a prywatnie przyjaciółmi, których połączyły między innymi właśnie poszukiwania z zakresu komunikacji w medycynie. Warsztaty „Umieranie ludzka rzecz” organizowane przez IMFSA, Areopag Etyczny prowadzony przez nieżyjącego ks. Jana Kaczkowskiego, nieformalnego patrona duchowego naszych działań, czy wieloletnia praca w studenckim kole naukowym przy Klinice Hematologii, Onkologii i Transplantologii Dziecięcej pod opieką pani dr hab. Marzeny Samardakiewicz - to tylko niektóre z ważnych etapów naszego rozwoju, które zaowocowały stworzeniem idei konferencji na temat komunikacji. W tym roku po raz kolejny okazała się ona dużym sukcesem.

Tradycyjnie konferencję naukowo-szkoleniową „Komunikacja-wyzwaniem współczesnej medycyny” rozpoczęliśmy trzema warsztatami, podczas których pod okiem specjalistów w uczestnicy mogli przećwiczyć swoje umiejętności komunikacyjne w konkretnych sytuacjach klinicznych. Równolegle odbywały się dwie sesje prezentacji ustnych, których poziom w tym roku był niezwykle wysoki, gdyż poza pracami studenckimi pojawiły się również wystąpienia utytułowanych pracowników naukowych oraz praktykujących prawników. W trwającej podczas wykładów sesji plakatowej zaprezentowano aż 24 prace o bardzo ciekawej i zróżnicowanej tematyce.

Sesja plenarna była w tym roku pełna różnorodnych wykładów, gdyż zawsze staramy się zapraszać wykładowców obdarzonych charyzmą i świetnie odnajdujących się w tematyce konferencji. Staraliśmy się pozostawić więcej miejsca na dyskusję, która okazał się być żywa i ciekawa. Podczas gdy w ubiegłym roku motywem przewodnim było położnictwo, tak w tym na pierwszy plan wysuwały się tematy transplantologiczne. Wykład inauguracyjny miał płk. prof. Wiesław W. Jędrzejczak, krajowy konsultant w dziedzinie hematologii, kierownik Kliniki Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Centralnego Szpitala Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, prekursor transplantacji szpiku kostnego w Polsce. Kolejny wykład miał prezes Polskiego Towarzystwa Opieki Duchowej w Medycynie, dr hab. Małgorzata Krajnik, kierownik Katedry i Zakładu Opieki Paliatywnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy, która opowiedziała o języku umierającego. Następnie wystąpił psychiatra, prof. Andrzej Czernikiewicz, dawny wykładowca naszej uczelni, obecnie Kierownik Zakładu Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego UMCS. Profesor ukazał pozytywne i negatywne przykłady komunikacji z pacjentem na podstawie wybranych filmów. Kolejnym gościem był przyjaciel konferencji Zbigniew Kowalski, który w praktyczny i ciekawy sposób opowiedział o sztuce wystąpień publicznych w medycynie. Następnie dr hab. Jarosław Czerwiński, dyrektor medyczny Poltransplant, opowiedział o systemach jakości i bezpieczeństwa polskiej transplantologii. Kolejne wystąpienie miał dr Tomasz Kubik, anestezjolog i koordynator transplantacyjny, który przedstawił klarowny i praktyczny plan realizacji jednego z najtrudniejszych zadań, czyli rozmowy z rodziną zmarłego pacjenta w kwestii pobrania jego narządów do przeszczepu. Sesję regularnych wykładów zakończył od początku życzliwie wspierający naszą konferencję członek Komitetu Naukowego, dr hab. Jakub Pawlikowski z Samodzielnej Pracowni Socjologii Medycyny UM w Lublinie, który rzucił nieco światła na problemy komunikacyjne z pacjentem oczekującym na cud.

Naszą cechą charakterystyczną jest również zapraszanie gości specjalnych, którzy przyciągają mniej zdecydowanych uczestników. Był nim przed laty ks. Jan Kaczkowski, także Anna Dymna. W tym roku zaprosiliśmy Mateusza Janickiego, aktora związanego z teatrami krakowskimi, szerszej publiczności znanego z polskich seriali, w tym „Na dobre i na złe”. Aktor opowiedział o swoim spojrzeniu na komunikację z perspektywy aktora grającego lekarza oraz cierpliwie odpowiadał na pytania uczestników. Punktem kulminacyjnym konferencji była scenka odegrana między dr. Tomaszem Kubikiem i Mateuszem Janickim, w której medyk w sposób mistrzowski przeprowadził i zaprezentował uczestnikom konferencji rozmowę związaną z przeszczepem narządów od potencjalnego zmarłego dawcy. Prowadzącym konferencję był dr Wojciech Brakowiecki z UM.