Rozpoczynając nauki dla społeczności akademickiej, abp Ryś przypomniał historię Abrahama. − Na początku rekolekcji jest ważne, by stanąć przed figurą Abrama, pytając o naszą wiarę – mówił. − Abram niby wszystko miał, ale jednak brakowało mu tego, co nadawałoby jego wszystkim wysiłkom sens. Uwierzył jednak nadziei wbrew nadziei. Ponownie i nie po raz ostatni – tłumaczył hierarcha.

Przywołując Rasziego, jednego z czołowych średniowiecznych komentatorów Biblii i Talmudu, arcybiskup wyjaśniał, że Abram i jego żona Saraj nigdy nie będą mieć potomstwa, natomiast Abraham i Sara – już tak. − Bóg może dokonać w życiu Abrama i Saraj tego, że może ich uczynić Abrahamem i Sarą, nowymi ludźmi. Kiedy Abram stanie się nowym człowiekiem, wtedy otrzyma potomstwo, które jest jak gwiazdy na niebie i jak pył na ziemi – głosił.

Łódzki metropolita podkreślił, że Bóg chciał uczynić Abrama kimś innym, wyprowadzić go poza porządek natury. – Choć Abram był stary i wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazywały, że dzieci mieć już nie będzie, on uwierzył Bogu. Człowiek wierzący nie podlega fatum, bo odkrywa zupełnie inne prawo, które jest prawem modlitwy, dobrych czynów, stawania się kimś innym w Bogu, jest prawem przemienienia − mówił. − To jest treść wiary Abrama. On uwierzył i Pan poczytał mu to za sprawiedliwość. Abram uwierzył w możliwość zmiany.

Jak wyjaśniał hierarcha, przemiana, która stała się w Abrahamie, potem dzieje się ciągle. − Jakub nie zostanie ojcem narodu, dopóki nie zostanie Izraelem. Szymon, dopóty nie zostanie głową Kościoła, dopóki nie stanie się Piotrem. Szaweł nie stanie się Apostołem Narodów, jeśli nie stanie się Pawłem. Za każdym razem idzie o to samo. Człowiek, który opiera się na sobie, musi umrzeć – przekonywał.