Rektor kościoła podkreśla, że ma do zaoferowania zwiedzającym piękny, odnowiony kościół oraz krypty, w których spoczywają siostry bernardynki. - Znajduje się tam również obraz fundatorki tego klasztoru. W podziemiach jest też tablica upamiętniająca ojców jezuitów - mówi ks. Bogusław Suszyło, rektor kościoła św. Piotra w Lublinie.

Od tej pory dla wiernych archidiecezji i turystów dostępne jest Muzeum Drogi Neokatechumenalnej, która powstała przy tym kościele w 1975 r. jako pierwsza wspólnota w Polsce. - Z tego kościoła członkowie wspólnoty rozeszli się z Dobrą Nowiną na cały kraj i na cały świat - mówi ks. Suszyło.

Na pierwszym piętrze odnowionego obiektu znajduje się z kolei Muzeum Solidarności. - Mamy tam cenne i niezapomniane pocztówki, karty, inne pamiątki - świadectwa tego, co wydarzyło się zwłaszcza w latach 80. minionego stulecia, od Gdańska, przez Żoliborz aż po Lublin - wyjaśnia ks. rektor.

- Pamiętajmy o solidarności międzyludzkiej. Niech to muzeum przypomina nam, że przez solidarny, wspólny wysiłek, wspierani łaską i mocą Ducha Świętego - budujemy szczęśliwą teraźniejszość i pomyślność naszej ojczyzny - mówił podczas poświęcenia Muzeum Solidarności abp Stanisław Budzik.

Dr Dariusz Kopciowski, lubelski wojewódzki konserwator zabytków, podkreśla, że kościół św. Piotra przy ul. Królewskiej jest jedną z ważniejszych świątyń na terenie Lublina. - Ten barokowy kościół powstał pod koniec XVIII w. Pierwotnymi użytkowniczkami tego obiektu, jak i klasztoru, były Panny Bernardynki. Po drugiej stronie ul. Bernardyńskiej znajduje się były klasztor ojców bernardynów. To zostało tak zaplanowane, że te dwa założenia klasztorne miały się wzajemnie dopełniać. Elewacja frontowa kościoła św. Piotra jest bowiem zwrócona w kierunku kościoła i klasztoru o. bernardynów - tłumaczy dr D. Kopciowski.

Na uwagę w kościele św. Piotra, zdaniem wojewódzkiego konserwatora zabytków, zasługują  polichromie wykonane przez Władysława Barwickiego, a także ołtarze iluzjonistyczne. Jak podkreśla, do prac konserwatorskich pozostało jeszcze sklepienie nawy świątyni. - Udało się nam „zszyć” mury. Udało się nam ten kościół i ołtarz główny uratować. Na uwagę zasługuje również architektoniczna strona ołtarza głównego w prezbiterium. Teraz jest odnowiony, rozjaśniony. W centrum znajduje się obraz św. Piotra Apostoła w okowach autorstwa Antoniego Michalaka – mówi Kopciowski.