Ważny każdy detal

Dwór z Żyrzyna trafił do Muzeum Wsi Lubelskiej w 1978 r. i długo nie był udostępniany zwiedzającym. Dopiero w 1994 r. zorganizowano w nim wystawy czasowe, a w 1999 r. przystąpiono do urządzania ekspozycji stałej wnętrz. – To nie jest prosta sprawa. Dwór jest duży i urządzenie go sprzętami z czasów, kiedy naprawdę tętniło w nim życie, wymagało dużo zabiegów. Szukaliśmy mebli z tamtych czasów, oryginalnych naczyń, ubrań, bibelotów, przedmiotów codziennego użytku. Zasadą pracy muzealników jest jak najwierniejsze odwzorowanie przeszłości – mówi pani Łucja.

Muzeum postanowiło, że dwór z Żyrzyna nie będzie opowiadał historii konkretnej rodziny ziemiańskiej, ale stanie się obiektem modelowym, czyli przykładem tego, jak żyła większość średniozamożnych ziemian w 1939 r. na Lubelszczyźnie. – Wybraliśmy tę datę, gdyż stanowi ona granicę, której ziemiaństwo nie przetrwało. Wybuch II wojny światowej zrujnował większość majątków, a ich właściciele w wielu przypadkach stracili życie. Ci, którzy przeżyli wojnę, nie mogli wrócić do swoich majątków, bo władza ludowa uznała ich za wrogów, a ich dobra bez kompensaty rozparcelowała między chłopów, przekształciła w PGR-y lub rozkradła. Tak też nasza wystawa pokazuje ostatnie chwile z życia polskich ziemian na Lubelszczyźnie, nieświadomych kresu ich warstwy społecznej – opowiada Ł. Kondratowicz-Miliszkiewicz. Muzeum Wsi Lubelskiej warto odwiedzić w każdym czasie, ale specjalne zwiedzanie skansenu było jedną z atrakcji Nocy Muzeów, która odbyła się w Lublinie 18 maja.