W 1939 r. Wojtyła się jako buntownik. Przedstawia się jako buntownik, który „chce zrobić wyłom”. Był gwałtowny i odważny w pisaniu.
Konwersatorium „Myśli Karola Wojtyły – Jana Pawła II”, to jak wyjaśnia prof. Agnieszka Lekka-Kowalik, dyrektor Instytutu Jana Pawła II na KUL - cykl spotkań naukowych podejmujących istotne wyzwania współczesności w świetle myśli filozoficznej. Chodzi zazwyczaj o myśl antropologiczną i etyczną Karola Wojtyły. Ogólny temat ustalany jest w cyklu rocznym lub dwuletnim. - Za nieformalny początek konwersatoriów można uznać cykl wykładów z 1979 r. zatytułowany „Nasz Profesor Papieżem”. Konwersatoria zostały zainaugurowane w roku akademickim 1983/84 cyklem „Rodzina chrześcijańska – w nawiązaniu do adhortacji apostolskiej „Familiaris consortio – wyjaśnia Lekka-Kowalik.
Poeta, teolog, papież
Lata 2019 i 2020 poświęcone są Karolowi Wojtyle - Janowi Pawłowi II: jako poecie, filozofowi, teologowi, papieżowi. Ten dwuletni cykl jest związany ze stuleciem urodzin tego świętego. Pierwszy wykład w 2020 r. przeprowadził ks. dr hab. Alfred Wierzbicki. 19 lutego prelegentami będzie ks. prof. Jan Machniak z UPJPII, a także ks. prof. Marek Chmielewski (KUL). 18 maja 2020r. odbędzie się na KUL konferencja ogólnopolska w 100-lecie urodzin św. Jana Pawła II.
Nie miał idealnego debiutu
W środę 15 stycznia 2020 – ks. prof. Alfred Wierzbicki, były dyrektor Instytutu Jana Pawła II na KUL przestawił wykład koncentrując się na zagadnieniu obrazu Boga i człowieka w wczesnej poezji Karola Wojtyły. Według obecnego na wykładzie prof. Henryka Dudy z Wydziału Nauk Humanistycznych – wykład posiadał mnóstwo odniesień, zawierał też głębię myśli humanistycznej. – Ks. Wierzbicki zrobił to w pięknym stylu – powiedział prof. Duda. Wierzbicki analizując rdzeń tematu – podkreślił, że poezję Karola Wojtyły odkryto relatywnie późno. Gdy był już papieżem. Ponadto zwrócił uwagę na to, że Wojtyła nie miał tradycyjnej premiery artystycznej, poetyckiej. Podkreślił, że wiersze przyszłego papieża opatrzone były inicjałami pseudonimów, którymi się zakrywał Wojtyła. – Był on zafascynowany Krakowem. Zakochany w literaturze romantycznej – mówił ks. Wierzbicki.
Buntownik Wojtyła
- W 1939 r. Wojtyła się jako buntownik. Przedstawia się jako buntownik, który „chce zrobić wyłom”. Był gwałtowny i odważny w pisaniu. Ta jego polszczyzna była „gorąca” – mówił ks. Wierzbicki. Buntował się czołowym poetom dwudziestolecia. Koncentrował się na tym wczesnym etapie w poezji na temacie polskości, człowieczeństwa i słowiańskości. Te trzy kruszce stapiają się w jeden metal. Wiele na temat tego, kim jest poeta, padło podczas przemówienia w Gnieźnie w czasie pierwszej pielgrzymki do Polski. Ks. Alfred zastawiał się na ile Wojtyła był we wczesnym etapie twórczości poetą, który „cierpi za miliony”, nawiązując być może do katastrofizmu Józefa Czechowicza. Padło również stwierdzenie, że gdy Wojtyła zajął się twórczością św. Jana od Krzyża – nastąpiło zetknięciem się językiem poety San Juana de la Cruz. – Wojtyłę należy interpretować przez pryzmat „scalania” bycia poetą, księdzem, teologiem, filozofem. A po drugie uznać piękno za kluczową kategorię w twórczości Wojtyły – akcentował ks. Wierzbicki.
(obraz) |