Studia i formacja duchowa to dwie gałęzie, na których opiera się droga do święceń prezbiteratu. – Nie oznacza to jednak, że codziennie rano wyruszamy na wykłady na uniwersytecki kampus przy Alejach Racławickich. Jest inaczej. Zajęcia, w których uczestniczymy, odbywają się w budynku naszego seminarium. Każdy rocznik dysponuje własną salą wykładową, w której odbywają się zajęcia – mówi kleryk Maciej Głębocki.

Ksiądz powinien być omnibusem

Powszechnie uważa się, że klerycy uczą się jedynie tego, jak celebrować Mszę św. oraz sprawować sakramenty. – Poznawanie liturgii Kościoła jest ważnym elementem studiów. Nie jest to jednak jedyny rodzaj wiedzy, którą zdobywamy. Zanim kandydat na prezbitera rozpocznie ćwiczenia związane z celebrowaniem Eucharystii, czeka na niego podróż przez wiele innych dziedzin nauki – tłumaczy.

– Pierwsze lata upływają pod znakiem filozofii. Poznawanie idei rodzących się przez wieki w głowach myślicieli rozjaśnia rozumienie otaczającego nas świata i pomaga w nawiązaniu dialogu z ludźmi o odmiennych poglądach oraz należącymi do odmiennych kultur. Filozofia kształtuje również umiejętność precyzyjnego formułowania wypowiedzi – dodaje alumn. Klerycy studiują także psychologię, aby zrozumieć siebie i innych.

– W przyszłości większość z nas będzie katechetami, dlatego poznajemy metody nauczania i zasady pracy z dziećmi i młodzieżą. Zaznajamiamy się też z historią Kościoła i uczymy się języków obcych, zarówno nowożytnych, jak i starożytnych – wyjaśnia kl. Maciej Głębocki. Główną część seminaryjnych studiów stanowi jednak teologia. – Staramy się zgłębić tajemnicę Kościoła, zrozumieć sens modlitwy. Uczymy się patrzenia na świat w perspektywie prawd objawionych przez Boga. Przede wszystkim wnikamy w treść Pisma Świętego – opowiada. Ponadto klerycy w toku studiów ćwiczą śpiew oraz zaznajamiają się z kwestiami dotyczącymi teologii pastoralnej.