W blasku świętości

Hasłem III Synodu Archidiecezji Lubelskiej są słowa „Kościół – dom i szkoła komunii”. Nawiązują one do apelu, jaki św. Jan Paweł II skierował do Kościoła na progu trzeciego tysiąclecia chrześcijańskiej wiary. Rozpoczynamy obrady Synodu na miesiąc przed setną rocznicą urodzin największego z rodu Polaków. Poprzez wysiłek synodalny nawiązujemy do bogatego dziedzictwa Jego nauczania. Z wdzięcznością przyjmujemy słowa papieża Franciszka z jego najnowszego książkowego wywiadu pt. „Święty Jan Paweł Wielki.” Papież zachęca w nim, aby w nauczaniu św. Jana Pawła odnajdywać „profetyczne intuicje, które nie tylko są wciąż aktualne, ale w tym momencie powinny być jeszcze bardziej zgłębione, potraktowane poważnie i odczytane w aktualnym kontekście.”

„Czynić Kościół domem i szkołą komunii – pisał św. Jan Paweł Wielki – oto wielkie wyzwanie, jakie czeka nas w rozpoczynającym się tysiącleciu, jeśli chcemy pozostać wierni Bożemu zamysłowi, a jednocześnie odpowiedzieć na najgłębsze oczekiwania świata. Duchowość komunii to przede wszystkim spojrzenie utkwione w tajemnicy Trójcy Świętej, która zamieszkuje w nas i której blask należy dostrzegać także w obliczach sióstr i braci żyjących wokół nas.

Duchowość komunii – kontynuuje papież Polak – to także zdolność odczuwania więzi z bratem w wierze dzięki głębokiej jedności mistycznego Ciała, a zatem postrzegania go jako »kogoś bliskiego«, co pozwala dzielić jego radości i cierpienia, odgadywać jego pragnienia i zaspokajać jego potrzeby, ofiarować mu prawdziwą i głęboką przyjaźń. Duchowość komunii to także zdolność dostrzegania w drugim człowieku przede wszystkim tego, co jest w nim pozytywne, a co należy przyjąć i cenić jako dar Boży.”

Liturgiczna inauguracja obrad synodalnych odbędzie się w atmosferze radości związanej ze zbliżającą się beatyfikacją Czcigodnego Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Mamy szczególne prawo i obowiązek sięgać do jego myśli, bo był z nami blisko związany, przebywając na Lubelszczyźnie w kilku etapach przez prawie dziewięć lat. Był zaślubiony diecezji lubelskiej, jako jej pasterz i Wielki Kanclerz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, świadomy od początku, „jak godną stolicę obejmuje w dziedzictwie”.

W Liście na dzień ingresu do katedry pisał: „Łaska staje się naszą społeczną więzią nadprzyrodzoną i zaczynem wzrostu; miłość Boga i bliźniego – zasadą i metodą współżycia; wiara w Trójcę Świętą, w odkupienie ludzkości i Kościół powszechny – kamieniem węgielnym nowego budowania; nadzieja – bramą niebios tej nowej społeczności. One nas wiążą, zespalają, udzielają mocy i pogody ducha (…) Jesteśmy sobie bliscy nie tylko przez więzy języka, dziejów narodu, ale stokroć jeszcze bliżsi sobie przez spokrewnienie nadprzyrodzone, zjednoczenie w jednym Ciele Chrystusowym.”

Wdzięczni za te słowa Prymasa Tysiąclecia i Biskupa Lubelskiego, dołożymy do modlitwy synodalnej – od 7 czerwca – wezwanie: „Błogosławiony Stefanie Wyszyński, módl się za nami.”

W tejże modlitwie znajdują się następujące słowa: „Niech postanowienia i owoce Synodu uczynią nasz Kościół diecezjalny domem i szkołą komunii, abyśmy odkrywając Eucharystię jako źródło jedności i miłości, stawali się autentyczną wspólnotą wiary, w której każdy znajduje swoje miejsce.”

Na wielkopostne przygotowanie się do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego i do III Synodu Archidiecezji Lubelskiej z serca wszystkim błogosławię

                                               Wasz biskup Stanisław