Jak czytamy w programie, jego celem strategicznym jest przeciwdziałanie przemocy w rodzinie, ochrona ofiar i świadków przemocy oraz zwiększenie dostępności i skuteczności profesjonalnej pomocy. Program określa szczegółowe zadania do realizowania, ukierunkowane na: rozwój systemu przeciwdziałania przemocy oraz współpracy międzyinstytucjonalnej, zapewnienie dostępności pomocy osobom i rodzinom z problemem przemocy domowej, kształtowanie świadomości społecznej i profilaktykę w zakresie zjawiska przemocy w rodzinie oraz edukację wśród mieszkańców Lublina.

Wśród osób należących do zespołu opracowującego dokument znalazł się m.in. Adam Mołdoch, zastępca dyrektora Centrum Interwencji Kryzysowej w Lublinie i przewodniczący Zespołu Interdyscyplinarnego. – Przemoc jest bardzo mocno związana z nadużywaniem alkoholu, a także innych substancji psychoaktywnych. Jednak ponad 60 proc. Niebieskich Kart to korelacja nadużywania alkoholu i stosowania przemocy – podkreśla A. Mołdoch.

Język też jest ważny

Z pewnością należy przyjrzeć się wielu elementom polityki miasta w tym zakresie, słownictwu oraz perspektywom na przyszłość w kontekście zjawiska przemocy. To, co w obszarze języka przeszkadza znawcom tematu, to termin „ofiara przemocy”. Jak słusznie zauważają – ofiarą przemocy się bywa i można przestać nią być przy wsparciu ośrodków, instytucji oraz zespołów specjalistów. Po wtóre należy dbać o finansowanie działań ośrodków i instytucji, które przyczyniają się do przeciwdziałania przemocy oraz sporządzania precyzyjnych statystyk. Po trzecie, zmienia się kształt i charakter przemocy – coraz powszechniejsze są przemoc psychiczna i ekonomiczna – trudne do udowodnienia, ale także cyberbullying i cyberprzemoc.

– Mówiąc o zjawisku przemocy w rodzinie oraz o sposobach jej przeciwdziałania, a także pomocy osobom doświadczającym przemocy, jak też jej sprawcom, konieczne jest zdefiniowanie najważniejszych pojęć związanych z tym zagadnieniem. Najczęściej stosowana definicja określa przemoc domową jako działanie lub zaniechanie dokonywane w ramach rodziny przez jednego z jej członków przeciwko pozostałym, z wykorzystaniem istniejącej lub stworzonej przez okoliczności przewagi siły lub władzy, godzące w ich prawa lub dobra osobiste – definiują autorzy dokumentu. Przemoc w rodzinie może przybierać formę przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej, ekonomicznej, zaniedbania. – Cechą charakterystyczną zjawiska przemocy w rodzinie jest tendencja do powtarzania się pewnych prawidłowości nazwanych cyklem przemocy – precyzują eksperci.